Definify.com
Definition 2025
trair
trair
See also: traïr
Catalan
Verb
trair (first-person singular present traeixo, past participle traït)
- to betray
Conjugation
as servir, except that unaccented i in the endings, immediately following the stem u, takes a diaresis
Conjugation of trair (third conjugation with -eix- infix)
| infinitive | trair | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | traint | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | traït | traïda | |||||
| plural | traïts | traïdes | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | traeixo | traeixes | traeix | traïm | traïu | traeixen | |
| imperfect | traïa | traïes | traïa | traíem | traíeu | traïen | |
| future | trairé | trairàs | trairà | trairem | traireu | trairan | |
| preterite | traí | traïres | traí | traírem | traíreu | traïren | |
| conditional | trairia | trairies | trairia | trairíem | trairíeu | trairien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | traeixi | traeixis | traeixi | traïm | traïu | traeixin | |
| imperfect | traís | traïssis | traís | traíssim | traíssiu | traïssin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | traeix | traeixi | traïm | traïu | traeixin | ||
Related terms
Old French
Alternative forms
- traïr (diaereses are not universally used in transcriptions of Old French)
Verb
trair
- to betray; to commit treason
- circa 1170, Wace, Le Roman de Rou:
-
Ne dote mie Richart que li Roiz le traïst
- Richard didn't doubt that the King was betraying him
-
Ne dote mie Richart que li Roiz le traïst
-
Related terms
Descendants
Portuguese
Alternative forms
- trahir (obsolete)
Etymology
From Old Portuguese traer, from Latin trādere, present active infinitive of trādō.
Pronunciation
- (Portugal) IPA(key): /tɾɐ.ˈiɾ/
- Hyphenation: tra‧ir
Verb
trair (first-person singular present indicative traio, past participle traído)
- to betray
- to be unfaithful
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ir verb trair
| Notes:[edit] | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| First-person (eu) |
Second-person (tu) |
Third-person (ele / ela / você) |
First-person (nós) |
Second-person (vós) |
Third-person (eles / elas / vocês) |
|
| Infinitive | ||||||
| Impersonal | trair | |||||
| Personal | trair | traíres | trair | trairmos | trairdes | traírem |
| Gerund | ||||||
| traindo | ||||||
| Past participle | ||||||
| Masculine | traído | traídos | ||||
| Feminine | traída | traídas | ||||
| Indicative | ||||||
| Present | traio | trais | trai | traímos | traís | traem |
| Imperfect | traía | traías | traía | traíamos | traíeis | traíam |
| Preterite | traí | traíste | traiu | traímos | traístes | traíram |
| Pluperfect | traíra | traíras | traíra | traíramos | traíreis | traíram |
| Future | trairei | trairás | trairá | trairemos | traireis | trairão |
| Conditional | ||||||
| trairia | trairias | trairia | trairíamos | trairíeis | trairiam | |
| Subjunctive | ||||||
| Present | traia | traias | traia | traiamos | traiais | traiam |
| Imperfect | traísse | traísses | traísse | traíssemos | traísseis | traíssem |
| Future | trair | traíres | trair | trairmos | trairdes | traírem |
| Imperative | ||||||
| Affirmative | - | trai | traia | traiamos | traí | traiam |
| Negative (não) | - | traias | traia | traiamos | traiais | traiam |
Romansch
Alternative forms
Etymology
From Vulgar Latin *tragere, from Latin trahō, trahere (“pull”).
Verb
trair
- (Rumantsch Grischun) to pull
Derived terms
Derived terms
|
|