Definify.com

Definition 2024

razlučivati

razlučivati

Serbo-Croatian

Verb

razlučívati impf ‎(Cyrillic spelling разлучи́вати)

(transitive) to separate
(transitive, reflexive) to discriminate, discern

Conjugation

Conjugation of razlučivati

Infinitive: razlučivati		Present verbal adverb: razlùčujūći		Past verbal adverb: —		Verbal noun: razlučívānje
Number		Singular			Plural
Person		1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Verbal forms		ja	ti	on / ona / ono	mi	vi	oni / one / ona
Present		razlučujem	razlučuješ	razlučuje	razlučujemo	razlučujete	razlučuju
Future	Future I	razlučivat ću² razlučivaću	razlučivat ćeš² razlučivaćeš	razlučivat će² razlučivaće	razlučivat ćemo² razlučivaćemo	razlučivat ćete² razlučivaćete	razlučivat će² razlučivaće
Future	Future II	budem razlučivao¹	budeš razlučivao¹	bude razlučivao¹	budemo razlučivali¹	budete razlučivali¹	budu razlučivali¹
Past	Perfect	razlučivao sam¹	razlučivao si¹	razlučivao je¹	razlučivali smo¹	razlučivali ste¹	razlučivali su¹
	Pluperfect	bio sam razlučivao¹	bio si razlučivao¹	bio je razlučivao¹	bili smo razlučivali¹	bili ste razlučivali¹	bili su razlučivali¹
	Imperfect	razlučivah	razlučivaše	razlučivaše	razlučivasmo	razlučivaste	razlučivahu
Conditional I		razlučivao bih¹	razlučivao bi¹	razlučivao bi¹	razlučivali bismo¹	razlučivali biste¹	razlučivali bi¹
Conditional II		bio bih razlučivao¹	bio bi razlučivao¹	bio bi razlučivao¹	bili bismo razlučivali¹	bili biste razlučivali¹	bili bi razlučivali¹
Imperative		—	razlučuj	—	razlučujmo	razlučujte	—
Active past participle		razlučivao m / razlučivala f / razlučivalo n			razlučivali m / razlučivale f / razlučivala n
Passive past participle		razlučivan m / razlučivana f / razlučivano n			razlučivani m / razlučivane f / razlučivana n
¹ For the masculine; agent of feminine or neuter gender would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and the auxiliary verb, respectively. ² Standard Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.

Related terms

razlúčiti pf