Definify.com

Definition 2024

razlučiti

razlučiti

Serbo-Croatian

Verb

razlúčiti pf ‎(Cyrillic spelling разлу́чити)

(transitive) to separate
(transitive, reflexive) to discriminate, discern

Conjugation

Conjugation of razlučiti

Infinitive: razlučiti		Present verbal adverb: —		Past verbal adverb: razlúčīvši		Verbal noun: —
Number		Singular			Plural
Person		1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Verbal forms		ja	ti	on / ona / ono	mi	vi	oni / one / ona
Present		razlučim	razlučiš	razluči	razlučimo	razlučite	razluče
Future	Future I	razlučit ću² razlučiću	razlučit ćeš² razlučićeš	razlučit će² razlučiće	razlučit ćemo² razlučićemo	razlučit ćete² razlučićete	razlučit će² razlučiće
Future	Future II	budem razlučio¹	budeš razlučio¹	bude razlučio¹	budemo razlučili¹	budete razlučili¹	budu razlučili¹
Past	Perfect	razlučio sam¹	razlučio si¹	razlučio je¹	razlučili smo¹	razlučili ste¹	razlučili su¹
	Pluperfect	bio sam razlučio¹	bio si razlučio¹	bio je razlučio¹	bili smo razlučili¹	bili ste razlučili¹	bili su razlučili¹
	Aorist	razlučih	razluči	razluči	razlučismo	razlučiste	razlučiše
Conditional I		razlučio bih¹	razlučio bi¹	razlučio bi¹	razlučili bismo¹	razlučili biste¹	razlučili bi¹
Conditional II		bio bih razlučio¹	bio bi razlučio¹	bio bi razlučio¹	bili bismo razlučili¹	bili biste razlučili¹	bili bi razlučili¹
Imperative		—	razluči	—	razlučimo	razlučite	—
Active past participle		razlučio m / razlučila f / razlučilo n			razlučili m / razlučile f / razlučila n
Passive past participle		razlučen m / razlučena f / razlučeno n			razlučeni m / razlučene f / razlučena n
¹ For the masculine; agent of feminine or neuter gender would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and the auxiliary verb, respectively. ² Standard Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.

Related terms

razlučívati impf