Definify.com
Definition 2024
օթիմ
օթիմ
Old Armenian
Alternative forms
Verb
օթիմ • (ōtʿim)
- to take up one's lodgings, to stay, to sojourn
Conjugation
mediopassive
infinitive | օթել, օթիլ* (ōtʿel, ōtʿil*) | participle | օթեցեալ, օթեալ (ōtʿecʿeal, ōtʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | օթեց- (ōtʿecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | օթիմ (ōtʿim) | օթիս (ōtʿis) | օթի (ōtʿi) | օթիմք (ōtʿimkʿ) | օթիք (ōtʿikʿ) | օթին (ōtʿin) | |
imperfect | օթէի (ōtʿēi) | օթէիր (ōtʿēir) | օթէր, օթիւր (ōtʿēr, ōtʿiwr) | օթէաք (ōtʿēakʿ) | օթէիք (ōtʿēikʿ) | օթէին (ōtʿēin) | |
aorist | օթեցայ (ōtʿecʿay) | օթեցար (ōtʿecʿar) | օթեցաւ (ōtʿecʿaw) | օթեցաք (ōtʿecʿakʿ) | օթեցայք (ōtʿecʿaykʿ) | օթեցան (ōtʿecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | օթիցիմ (ōtʿicʿim) | օթիցիս (ōtʿicʿis) | օթիցի (ōtʿicʿi) | օթիցիմք (ōtʿicʿimkʿ) | օթիցիք (ōtʿicʿikʿ) | օթիցին (ōtʿicʿin) | |
aorist | օթեցայց (ōtʿecʿaycʿ) | օթեսցիս (ōtʿescʿis) | օթեսցի (ōtʿescʿi) | օթեսցուք (ōtʿescʿukʿ) | օթեսջիք (ōtʿesǰikʿ) | օթեսցին (ōtʿescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | օթեա՛ց (ōtʿeácʿ) | — | — | օթեցարո՛ւք (ōtʿecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | օթեսջի՛ր (ōtʿesǰír) | — | — | օթեսջի՛ք (ōtʿesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ օթիր (mí ōtʿir) | — | — | մի՛ օթիք (mí ōtʿikʿ) | — | |
*post-classical |
Descendants
- Armenian: օթել (ōtʿel)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “օթիմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “օթիմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy