Definify.com
Definition 2024
աւթիմ
աւթիմ
Old Armenian
Verb
աւթիմ • (awtʿim)
- Alternative form of օթիմ (ōtʿim)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | աւթել, աւթիլ* (awtʿel, awtʿil*) | participle | աւթեցեալ, աւթեալ (awtʿecʿeal, awtʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւթեց- (awtʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւթիմ (awtʿim) | աւթիս (awtʿis) | աւթի (awtʿi) | աւթիմք (awtʿimkʿ) | աւթիք (awtʿikʿ) | աւթին (awtʿin) | |
| imperfect | աւթէի (awtʿēi) | աւթէիր (awtʿēir) | աւթէր, աւթիւր (awtʿēr, awtʿiwr) | աւթէաք (awtʿēakʿ) | աւթէիք (awtʿēikʿ) | աւթէին (awtʿēin) | |
| aorist | աւթեցայ (awtʿecʿay) | աւթեցար (awtʿecʿar) | աւթեցաւ (awtʿecʿaw) | աւթեցաք (awtʿecʿakʿ) | աւթեցայք (awtʿecʿaykʿ) | աւթեցան (awtʿecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւթիցիմ (awtʿicʿim) | աւթիցիս (awtʿicʿis) | աւթիցի (awtʿicʿi) | աւթիցիմք (awtʿicʿimkʿ) | աւթիցիք (awtʿicʿikʿ) | աւթիցին (awtʿicʿin) | |
| aorist | աւթեցայց (awtʿecʿaycʿ) | աւթեսցիս (awtʿescʿis) | աւթեսցի (awtʿescʿi) | աւթեսցուք (awtʿescʿukʿ) | աւթեսջիք (awtʿesǰikʿ) | աւթեսցին (awtʿescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւթեա՛ց (awtʿeácʿ) | — | — | աւթեցարո՛ւք (awtʿecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | աւթեսջի՛ր (awtʿesǰír) | — | — | աւթեսջի՛ք (awtʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւթիր (mí awtʿir) | — | — | մի՛ աւթիք (mí awtʿikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||