Definify.com
Definition 2024
բանաւոր
բանաւոր
Old Armenian
Adjective
բանաւոր • (banawor)
Declension
i-a-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | բանաւոր (banawor) | բանաւորք (banaworkʿ) | |
| genitive | բանաւորի (banawori) | բանաւորաց (banaworacʿ) | |
| dative | բանաւորի (banawori) | բանաւորաց (banaworacʿ) | |
| accusative | բանաւոր (banawor) | բանաւորս (banawors) | |
| ablative | բանաւորէ (banaworē) | բանաւորաց (banaworacʿ) | |
| instrumental | բանաւորաւ (banaworaw) | բանաւորաւք = բանաւորօք (banaworawkʿ = banaworōkʿ) | |
| locative | բանաւորի (banawori) | բանաւորս (banawors) |
Descendants
- Armenian: բանավոր (banavor)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “բանաւոր”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “բանաւոր”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy