Definify.com
Definition 2024
πειράζομαι
πειράζομαι
Greek
Verb
πειράζομαι • (peirázomai) (simple past πειράχτηκα, active form πειράζω, passive)
Conjugation
πειράζομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | πειράζομαι | θα πειράζομαι | πειραζόμουν, πειραζόμουνα |
| 2nd person | πειράζεσαι | θα πειράζεσαι | πειραζόσουν, πειραζόσουνα | |
| 3rd person | πειράζεται | θα πειράζεται | πειραζόταν, πειραζότανε | |
| 1st person | pl | πειραζόμαστε | θα πειραζόμαστε | πειραζόμασταν, πειραζόμαστε2 |
| 2nd person | πειράζεστε, πειραζόσαστε1 | θα πειράζεστε, πειραζόσαστε1 | πειραζόσασταν, πειραζόσαστε2 | |
| 3rd person | πειράζονται | θα πειράζονται | πειράζονταν, πειραζόντανε, πειραζόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | πειραχτώ | θα πειραχτώ | πειράχτηκα |
| 2nd person | πειραχτείς | θα πειραχτείς | πειράχτηκες | |
| 3rd person | πειραχτεί | θα πειραχτεί | πειράχτηκε | |
| 1st person | pl | πειραχτούμε | θα πειραχτούμε | πειραχτήκαμε |
| 2nd person | πειραχτείτε | θα πειραχτείτε | πειραχτήκατε | |
| 3rd person | πειραχτούν, πειραχτούνε | θα πειραχτούν, θα πειραχτούνε | πειράχτηκαν, πειραχτήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | πειράξου | |
| 2nd person | pl | —3 | πειραχτείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω πειραχτεί, έχεις πειραχτεί έχει πειραχτεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω πειραχτεί, θα έχεις πειραχτεί, θα έχει πειραχτεί, … | |||
| Past perfect | είχα πειραχτεί, είχες πειραχτεί, είχε πειραχτεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||