Definify.com
Definition 2024
νομίζω
νομίζω
Ancient Greek
Verb
νομίζω • (nomízō)
- I use customarily, practise
- (legislation) I enact
- (with dative) I make a man of you, use
- (with infinitive) I am accustomed to doing
- I acknowledge, consider as
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νομῐ́ζω | νομῐ́ζεις | νομῐ́ζει | νομῐ́ζετον | νομῐ́ζετον | νομῐ́ζομεν | νομῐ́ζετε | νομῐ́ζουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | νομῐ́ζω | νομῐ́ζῃς | νομῐ́ζῃ | νομῐ́ζητον | νομῐ́ζητον | νομῐ́ζωμεν | νομῐ́ζητε | νομῐ́ζωσῐ(ν) | |||||
optative | νομῐ́ζοιμῐ | νομῐ́ζοις | νομῐ́ζοι | νομῐ́ζοιτον | νομῐζοίτην | νομῐ́ζοιμεν | νομῐ́ζοιτε | νομῐ́ζοιεν | |||||
imperative | νόμῐζε | νομῐζέτω | νομῐ́ζετον | νομῐζέτων | νομῐ́ζετε | νομῐζόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | νομῐ́ζομαι | νομῐ́ζῃ, νομῐ́ζει |
νομῐ́ζεται | νομῐ́ζεσθον | νομῐ́ζεσθον | νομῐζόμεθᾰ | νομῐ́ζεσθε | νομῐ́ζονται | ||||
subjunctive | νομῐ́ζωμαι | νομῐ́ζῃ | νομῐ́ζηται | νομῐ́ζησθον | νομῐ́ζησθον | νομῐζώμεθᾰ | νομῐ́ζησθε | νομῐ́ζωνται | |||||
optative | νομῐζοίμην | νομῐ́ζοιο | νομῐ́ζοιτο | νομῐ́ζοισθον | νομῐζοίσθην | νομῐζοίμεθᾰ | νομῐ́ζοισθε | νομῐ́ζοιντο | |||||
imperative | νομῐ́ζου | νομῐζέσθω | νομῐ́ζεσθον | νομῐζέσθων | νομῐ́ζεσθε | νομῐζέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | νομῐ́ζειν | νομῐ́ζεσθαι | |||||||||||
participle | m | νομῐ́ζων | νομῐζόμενος | ||||||||||
f | νομῐ́ζουσᾰ | νομῐζομένη | |||||||||||
n | νομῐ́ζον | νομῐζόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐνόμῐζον, ἐνομῐζόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐνόμῐζον | ἐνόμῐζες | ἐνόμῐζε(ν) | ἐνομῐ́ζετον | ἐνομῐζέτην | ἐνομῐ́ζομεν | ἐνομῐ́ζετε | ἐνόμῐζον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐνομῐζόμην | ἐνομῐ́ζου | ἐνομῐ́ζετο | ἐνομῐ́ζεσθον | ἐνομῐζέσθην | ἐνομῐζόμεθᾰ | ἐνομῐ́ζεσθε | ἐνομῐ́ζοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: νομιέω, νομιέομαι, νομισθήσομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νομιέω | νομιέεις | νομιέει | νομιέετον | νομιέετον | νομιέομεν | νομιέετε | νομιέουσῐ(ν) | ||||
optative | νομιέοιμῐ | νομιέοις | νομιέοι | νομιέοιτον | νομιεοίτην | νομιέοιμεν | νομιέοιτε | νομιέοιεν | |||||
middle | indicative | νομιέομαι | νομιέῃ, νομιέει |
νομιέεται | νομιέεσθον | νομιέεσθον | νομιεόμεθᾰ | νομιέεσθε | νομιέονται | ||||
optative | νομιεοίμην | νομιέοιο | νομιέοιτο | νομιέοισθον | νομιεοίσθην | νομιεοίμεθᾰ | νομιέοισθε | νομιέοιντο | |||||
passive | indicative | νομισθήσομαι | νομισθήσῃ | νομισθήσεται | νομισθήσεσθον | νομισθήσεσθον | νομισθησόμεθᾰ | νομισθήσεσθε | νομισθήσονται | ||||
optative | νομισθησοίμην | νομισθήσοιο | νομισθήσοιτο | νομισθήσοισθον | νομισθησοίσθην | νομισθησοίμεθᾰ | νομισθήσοισθε | νομισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | νομιέειν | νομιέεσθαι | νομισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | νομιέων | νομιεόμενος | νομισθησόμενος | |||||||||
f | νομιέουσᾰ | νομιεομένη | νομισθησομένη | ||||||||||
n | νομιέον | νομιεόμενον | νομισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: νομιῶ, νομιοῦμαι, νομισθήσομαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νομιῶ | νομιεῖς | νομιεῖ | νομιεῖτον | νομιεῖτον | νομιοῦμεν | νομιεῖτε | νομιοῦσῐ(ν) | ||||
optative | νομιοίην, νομιοῖμῐ |
νομιοίης, νομιοῖς |
νομιοίη, νομιοῖ |
νομιοῖτον, νομιοίητον |
νομιοίτην, νομιοιήτην |
νομιοῖμεν, νομιοίημεν |
νομιοῖτε, νομιοίητε |
νομιοῖεν, νομιοίησᾰν |
|||||
middle | indicative | νομιοῦμαι | νομιῇ | νομιεῖται | νομιεῖσθον | νομιεῖσθον | νομιούμεθᾰ | νομιεῖσθε | νομιοῦνται | ||||
optative | νομιοίμην | νομιοῖο | νομιοῖτο | νομιοῖσθον | νομιοίσθην | νομιοίμεθᾰ | νομιοῖσθε | νομιοῖντο | |||||
passive | indicative | νομισθήσομαι | νομισθήσῃ | νομισθήσεται | νομισθήσεσθον | νομισθήσεσθον | νομισθησόμεθᾰ | νομισθήσεσθε | νομισθήσονται | ||||
optative | νομισθησοίμην | νομισθήσοιο | νομισθήσοιτο | νομισθήσοισθον | νομισθησοίσθην | νομισθησοίμεθᾰ | νομισθήσοισθε | νομισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | νομιεῖν | νομιεῖσθαι | νομισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | νομιῶν | νομιούμενος | νομισθησόμενος | |||||||||
f | νομιοῦσᾰ | νομιουμένη | νομισθησομένη | ||||||||||
n | νομιοῦν | νομιούμενον | νομισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: νομίσω, νομίσομαι, νομισθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νομίσω | νομίσεις | νομίσει | νομίσετον | νομίσετον | νομίσομεν | νομίσετε | νομίσουσῐ(ν) | ||||
optative | νομίσοιμῐ | νομίσοις | νομίσοι | νομίσοιτον | νομισοίτην | νομίσοιμεν | νομίσοιτε | νομίσοιεν | |||||
middle | indicative | νομίσομαι | νομίσῃ, νομίσει |
νομίσεται | νομίσεσθον | νομίσεσθον | νομισόμεθᾰ | νομίσεσθε | νομίσονται | ||||
optative | νομισοίμην | νομίσοιο | νομίσοιτο | νομίσοισθον | νομισοίσθην | νομισοίμεθᾰ | νομίσοισθε | νομίσοιντο | |||||
passive | indicative | νομισθήσομαι | νομισθήσῃ | νομισθήσεται | νομισθήσεσθον | νομισθήσεσθον | νομισθησόμεθᾰ | νομισθήσεσθε | νομισθήσονται | ||||
optative | νομισθησοίμην | νομισθήσοιο | νομισθήσοιτο | νομισθήσοισθον | νομισθησοίσθην | νομισθησοίμεθᾰ | νομισθήσοισθε | νομισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | νομίσειν | νομίσεσθαι | νομισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | νομίσων | νομισόμενος | νομισθησόμενος | |||||||||
f | νομίσουσᾰ | νομισομένη | νομισθησομένη | ||||||||||
n | νομῖσον | νομισόμενον | νομισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐνόμῐσᾰ, ἐνομῐσᾰ́μην, ἐνομίσθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐνόμῐσᾰ | ἐνόμῐσᾰς | ἐνόμῐσε(ν) | ἐνομῐ́σᾰτον | ἐνομῐσᾰ́την | ἐνομῐ́σᾰμεν | ἐνομῐ́σᾰτε | ἐνόμῐσᾰν | ||||
subjunctive | νομῐ́σω | νομῐ́σῃς | νομῐ́σῃ | νομῐ́σητον | νομῐ́σητον | νομῐ́σωμεν | νομῐ́σητε | νομῐ́σωσῐ(ν) | |||||
optative | νομῐ́σαιμῐ | νομῐ́σειᾰς, νομῐ́σαις |
νομῐ́σειε(ν), νομῐ́σαι |
νομῐ́σαιτον | νομῐσαίτην | νομῐ́σαιμεν | νομῐ́σαιτε | νομῐ́σειᾰν, νομῐ́σαιεν |
|||||
imperative | νόμῐσον | νομῐσᾰ́τω | νομῐ́σᾰτον | νομῐσᾰ́των | νομῐ́σᾰτε | νομῐσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐνομῐσᾰ́μην | ἐνομῐ́σω | ἐνομῐ́σᾰτο | ἐνομῐ́σᾰσθον | ἐνομῐσᾰ́σθην | ἐνομῐσᾰ́μεθᾰ | ἐνομῐ́σᾰσθε | ἐνομῐ́σᾰντο | ||||
subjunctive | νομῐ́σωμαι | νομῐ́σῃ | νομῐ́σηται | νομῐ́σησθον | νομῐ́σησθον | νομῐσώμεθᾰ | νομῐ́σησθε | νομῐ́σωνται | |||||
optative | νομῐσαίμην | νομῐ́σαιο | νομῐ́σαιτο | νομῐ́σαισθον | νομῐσαίσθην | νομῐσαίμεθᾰ | νομῐ́σαισθε | νομῐ́σαιντο | |||||
imperative | νόμῐσαι | νομῐσᾰ́σθω | νομῐ́σᾰσθον | νομῐσᾰ́σθων | νομῐ́σᾰσθε | νομῐσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐνομίσθην | ἐνομίσθης | ἐνομίσθη | ἐνομίσθητον | ἐνομισθήτην | ἐνομίσθημεν | ἐνομίσθητε | ἐνομίσθησᾰν | ||||
subjunctive | νομισθῶ | νομισθῇς | νομισθῇ | νομισθῆτον | νομισθῆτον | νομισθῶμεν | νομισθῆτε | νομισθῶσῐ(ν) | |||||
optative | νομισθείην | νομισθείης | νομισθείη | νομισθεῖτον, νομισθείητον |
νομισθείτην, νομισθειήτην |
νομισθεῖμεν, νομισθείημεν |
νομισθεῖτε, νομισθείητε |
νομισθεῖεν, νομισθείησᾰν |
|||||
imperative | νομίσθητῐ | νομισθήτω | νομίσθητον | νομισθήτων | νομίσθητε | νομισθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | νομῐ́σαι | νομῐ́σᾰσθαι | νομισθῆναι | ||||||||||
participle | m | νομῐ́σᾱς | νομῐσᾰ́μενος | νομισθείς | |||||||||
f | νομῐ́σᾱσᾰ | νομῐσᾰμένη | νομισθεῖσᾰ | ||||||||||
n | νομῐ́σᾰν | νομῐσᾰ́μενον | νομισθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: νενόμικᾰ, νενόμῐσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νενόμικᾰ | νενόμικᾰς | νενόμικε(ν) | νενομίκᾰτον | νενομίκᾰτον | νενομίκᾰμεν | νενομίκᾰτε | νενομίκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | νενομίκω | νενομίκῃς | νενομίκῃ | νενομίκητον | νενομίκητον | νενομίκωμεν | νενομίκητε | νενομίκωσῐ(ν) | |||||
optative | νενομίκοιμῐ, νενομικοίην |
νενομίκοις, νενομικοίης |
νενομίκοι, νενομικοίη |
νενομίκοιτον | νενομικοίτην | νενομίκοιμεν | νενομίκοιτε | νενομίκοιεν | |||||
imperative | νενόμικε | νενομικέτω | νενομίκετον | νενομικέτων | νενομίκετε | νενομικόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | νενόμῐσμαι | νενόμῐσαι | νενόμῐσται | νενόμῐσθον | νενόμῐσθον | νενομῐ́σμεθᾰ | νενόμῐσθε | νενομῐ́σᾰται | ||||
subjunctive | νενομῐσμένος ὦ | νενομῐσμένος ᾖς | νενομῐσμένος ᾖ | νενομῐσμένω ἦτον | νενομῐσμένω ἦτον | νενομῐσμένοι ὦμεν | νενομῐσμένοι ἦτε | νενομῐσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | νενομῐσμένος εἴην | νενομῐσμένος εἴης | νενομῐσμένος εἴη | νενομῐσμένοι εἴητον/εἶτον | νενομῐσμένω εἰήτην/εἴτην | νενομῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν | νενομῐσμένοι εἴητε/εἶτε | νενομῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | νενόμῐσο | νενομῐ́σθω | νενόμῐσθον | νενομῐ́σθων | νενόμῐσθε | νενομῐ́σθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | νενομικέναι | νενόμῐσθαι | |||||||||||
participle | m | νενομικώς | νενομῐσμένος | ||||||||||
f | νενομικυῖᾰ | νενομῐσμένη | |||||||||||
n | νενομικός | νενομῐσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐνενομῐ́σμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | ἐνενομῐ́σμην | ἐνενόμῐσο | ἐνενόμῐστο | ἐνενόμῐσθον | ἐνενομῐ́σθην | ἐνενομῐ́σμεθᾰ | ἐνενόμῐσθε | ἐνενομῐ́σᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
Terms derived from νομίζω (nomízō)
|
|
|
Synonyms
- νομῐτεύομαι (nomiteúomai)
References
- νομίζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- νομίζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- νομίζω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G3543”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Etymology
From Ancient Greek νομίζω (nomízō)
Pronunciation
- IPA(key): /noˈmizo/
Verb
νομίζω • (nomízo) (simple past νόμισα, passive form —)
- think, consider, opine
- Νομίζω ότι η μητέρα του ζει. ― Nomízo óti i mitéra tou zei. ― I think his mother is alive.
Conjugation
νομίζω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | νομίζω | νόμιζα | θα νομίζω | να νομίζω | |
2s | νομίζεις | νόμιζες | θα νομίζεις | να νομίζεις | νόμιζε |
3s | νομίζει | νόμιζε | θα νομίζει | να νομίζει | |
1p | νομίζουμε, νομίζομε | νομίζαμε | θα νομίζουμε, νομίζομε | να νομίζουμε, νομίζομε | |
2p | νομίζετε | νομίζατε | θα νομίζετε | να νομίζετε | νομίζετε |
3p | νομίζουν, νομίζουνε | νόμιζαν, νομίζαν, νομίζανε | θα νομίζουν, νομίζουνε | να νομίζουν, νομίζουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | νομίσω | νόμισα | θα νομίσω | να νομίσω | |
2s | νομίσεις | νόμισες | θα νομίσεις | να νομίσεις | νόμισε |
3s | νομίσει | νόμισε | θα νομίσει | να νομίσει | |
1p | νομίσουμε, νομίσομε | νομίσαμε | θα νομίσουμε, νομίσομε | να νομίσουμε, νομίσομε | |
2p | νομίσετε | νομίσατε | θα νομίσετε | να νομίσετε | νομίσετε |
3p | νομίσουν, νομίσουνε | νόμισαν, νομίσαν, νομίσανε | θα νομίσουν, νομίσουνε | να νομίσουν, νομίσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω νομίσει | είχα νομίσει | θα έχω νομίσει | να έχω νομίσει | |
2s | έχεις νομίσει | είχες νομίσει | θα έχεις νομίσει | να έχεις νομίσει | |
3s | έχει νομίσει | είχε νομίσει | θα έχει νομίσει | να έχει νομίσει | |
1p | έχουμε νομίσει | είχαμε νομίσει | θα έχουμε νομίσει | να έχουμε νομίσει | |
2p | έχετε νομίσει | είχατε νομίσει | θα έχετε νομίσει | να έχετε νομίσει | |
3p | έχουν νομίσει | είχαν νομίσει | θα έχουν νομίσει | να έχουν νομίσει | |
Participle: | νομίζοντας | Non-finite ‡ | νομίσει | 33, 1a | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
See also
- πιστεύω (pistévo, “to believe”)