Definify.com
Definition 2024
θυμίαμα
θυμίαμα
Ancient Greek
Alternative forms
- θυμίημα (thumíēma) (Ionic)
- (4th AD Koine) IPA(key): /θymiama/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /θymiama/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /θimiama/
Noun
θῡμίᾱμα • (thūmíāma) f (genitive θυμιάματος); third declension
- that which is burnt as incense or fumigation
- Amphis Odysseus.1.5
- (mostly in plural) fragrant stuffs for burning
- stuff for embalming
Inflection
Third declension of θυμίαμα, θυμιάματος
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | θυμίαμα | θυμιάματε | θυμιάματες |
Genitive | θυμιάματος | θυμιαμάτοιν | θυμιαμάτων |
Dative | θυμιάματῐ | θυμιαμάτοιν | θυμιάμασῐ(ν) |
Accusative | θυμιάματᾰ | θυμιάματε | θυμιάματᾰς |
Vocative | θυμιάμα | θυμιάματε | θυμιάματες |
Descendants
References
- θυμίαμα in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- θυμίαμα in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «θυμίαμα» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “G2368”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Alternative forms
- θυμιάμα n (thymiáma)
Noun
θυμίαμα • (thymíama) n (plural θυμιάματα)
Declension
declension of θυμίαμα
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | θυμίαμα | θυμιάματα |
genitive | θυμιάματος | θυμιαμάτων |
accusative | θυμίαμα | θυμιάματα |
vocative | θυμίαμα | θυμιάματα |