Definify.com
Definition 2024
διαφέρω
διαφέρω
Ancient Greek
Verb
διαφέρω • (diaphérō)
- to carry over or across, to carry from one to another
- (of time) to go through, live, continue
- to bear through, bear to the end
- to bear to the end, go through with
- to carry different ways, to toss about
- New Testament, Acts of the Apostles 27.27
- to spread
- to tear asunder
- to give
- (ἐράνους διαφέρω = διαλύσομα) to pay them up
- (intransitive) to differ
- (impersonal) it makes a difference
- (substantive) the difference, the odds
- New Testament, Epistle to the Romans 2.18
- to be different from a man, generally in point of excess, to surpass
- to prevail
- to quarrel, struggle
- 5th century BC, Telecleides, Hesiodoi 7
-
- to come between, intervene
- to belong to
- (passive) to differ, be at variance, quarrel
Inflection
Present: διαφέρω, διαφέρομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | διαφέρω | διαφέρεις | διαφέρει | διαφέρετον | διαφέρετον | διαφέρομεν | διαφέρετε | διαφέρουσῐ(ν) |
subjunctive | διαφέρω | διαφέρῃς | διαφέρῃ | διαφέρητον | διαφέρητον | διαφέρωμεν | διαφέρητε | διαφέρωσῐ(ν) | |
optative | διαφέροιμῐ | διαφέροις | διαφέροι | διαφέροιτον | διαφεροίτην | διαφέροιμεν | διαφέροιτε | διαφέροιεν | |
imperative | διαφέρε | διαφερέτω | διαφέρετον | διαφερέτων | διαφέρετε | διαφερόντων | |||
middle/
passive |
indicative | διαφέρομαι | διαφέρει/ διαφέρῃ |
διαφέρεται | διαφέρεσθον | διαφέρεσθον | διαφερόμεθᾰ | διαφέρεσθε | διαφέρονται |
subjunctive | διαφέρωμαι | διαφέρῃ | διαφέρηται | διαφέρησθον | διαφέρησθον | διαφερώμεθᾰ | διαφέρησθε | διαφέρωνται | |
optative | διαφεροίμην | διαφέροιο | διαφέροιτο | διαφέροισθον | διαφεροίσθην | διαφεροίμεθᾰ | διαφέροισθε | διαφέροιντο | |
imperative | διαφέρου | διαφερέσθω | διαφέρεσθον | διαφερέσθων | διαφέρεσθε | διαφερέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | διαφέρειν | διαφέρεσθαι | |||||||
participle | διαφέρων , διαφέρουσᾰ , διαφέρον | διαφερόμενος , διαφερομένη , διαφερόμενον |
Future: διοίσω, διοίσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | διοίσω | διοίσεις | διοίσει | διοίσετον | διοίσετον | διοίσομεν | διοίσετε | διοίσουσῐ(ν) |
optative | διοίσοιμῐ | διοίσοις | διοίσοι | διοίσοιτον | διοισοίτην | διοίσοιμεν | διοίσοιτε | διοίσοιεν | |
middle | indicative | διοίσομαι | διοίσει/ διοίσῃ |
διοίσεται | διοίσεσθον | διοίσεσθον | διοισόμεθᾰ | διοίσεσθε | διοίσονται |
optative | διοισοίμην | διοίσοιο | διοίσοιτο | διοίσοισθον | διοισοίσθην | διοισοίμεθᾰ | διοίσοισθε | διοίσοιντο | |
active | middle | ||||||||
infinitive | διοίσειν | διοίσεσθαι | |||||||
participle | διοίσων , διοίσουσᾰ , διοῖσον | διοισόμενος , διοισομένη , διοισόμενον |
Aorist: διήνεγκα, διηνεγκάμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | διήνεγκα | διήνεγκας | διήνεγκε | διηνέγκατον | διηνεγκάτην | διηνέγκαμεν | διηνέγκατε | διήνεγκαν |
subjunctive | διενέγκω | διενέγκῃς | διενέγκῃ | διενέγκητον | διενέγκητον | διενέγκωμεν | διενέγκητε | διενέγκωσῐ(ν) | |
optative | διενέγκαιμῐ | διενέγκαις/ διενέγκειας |
διενέγκαι/ διενέγκειε |
διενέγκαιτον | διενεγκαίτην | διενέγκαιμεν | διενέγκαιτε | διενέγκαιεν/ διενέγκειαν |
|
imperative | διένεγκον | διενεγκάτω | διενέγκατον | διενεγκάτων | διενέγκατε | διενεγκάντων | |||
middle | indicative | διηνεγκάμην | διηνέγκω | διηνέγκατο | διηνέγκασθον | διηνεγκάσθην | διηνεγκάμεθα | διηνέγκασθε | διηνέγκαντο |
subjunctive | διενέγκωμαι | διενέγκῃ | διενέγκηται | διενέγκησθον | διενέγκησθον | διενεγκώμεθα | διενέγκησθε | διενέγκωνται | |
optative | διενεγκαίμην | διενέγκαιο | διενέγκαιτο | διενέγκαισθον | διενεγκαίσθην | διενεγκαίμεθα | διενέγκαισθε | διενέγκαιντο | |
imperative | διένεγκαι | διενεγκάσθω | διενέγκασθον | διενεγκάσθων | διενέγκασθε | διενεγκάσθων | |||
active | middle | ||||||||
infinitive | διένεγκαι | διενέγκασθαι | |||||||
participle | m | διενέγκᾱς | διενεγκάμενος | ||||||
f | διενέγκᾱσα | διενεγκαμένη | |||||||
n | διένεγκαν | διενεγκάμενον |
Aorist: διήνεγκον, διηνεγκόμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | διήνεγκον | διήνεγκες | διήνεγκε | διηνέγκετον | διηνεγκέτην | διηνέγκομεν | διηνέγκετε | διήνεγκον |
subjunctive | διενέγκω | διενέγκῃς | διενέγκῃ | διενέγκητον | διενέγκητον | διενέγκωμεν | διενέγκητε | διενέγκωσῐ(ν) | |
optative | διενέγκοιμῐ | διενέγκοις | διενέγκοι | διενέγκοιτον | διενεγκοίτην | διενέγκοιμεν | διενέγκοιτε | διενέγκοιεν | |
imperative | διένεγκε | διενεγκέτω | διενέγκετον | διενεγκέτων | διενέγκετε | διενεγκόντων | |||
middle | indicative | διηνεγκόμην | διηνέγκου | διηνέγκετο | διηνέγκεσθον | διηνεγκέσθην | διηνεγκόμεθᾰ | διηνέγκεσθε | διηνέγκοντο |
subjunctive | διενέγκωμαι | διενέγκῃ | διενέγκηται | διενέγκησθον | διενέγκησθον | διενεγκώμεθᾰ | διενέγκησθε | διενέγκωνται | |
optative | διενεγκοίμην | διενέγκοιο | διενέγκοιτο | διενέγκοισθον | διενεγκοίσθην | διενεγκοίμεθᾰ | διενέγκοισθε | διενέγκοιντο | |
imperative | διενεγκοῦ | διενεγκέσθω | διενέγκεσθον | διενεγκέσθων | διενέγκεσθε | διενεγκέσθων | |||
active | middle | ||||||||
infinitive | διενεγκεῖν | διενεγκέσθαι | |||||||
participle | m | διενεγκών | διενεγκόμενος | ||||||
f | διενεγκοῦσᾰ | διενεγκομένη | |||||||
n | διενεγκόν | διενεγκόμενον |
References
- διαφέρω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- διαφέρω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «διαφέρω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «διαφέρω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- διαφέρω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G1308”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Etymology
From Ancient Greek διαφέρω (diaphérō, “to differ”), from διά- (diá-) + φέρω (phérō)
Verb
διαφέρω • (diaféro) (simple past διέφερα)
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.
Related terms
- διαφορά f (diaforá, “difference, dispute”)