Definify.com
Definition 2024
vrijgeven
vrijgeven
Dutch
Verb
vrijgeven
- to release, to open
- to declassify, to make public
Inflection
Inflection of vrijgeven (strong class 5, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | vrijgeven | |||
past singular | gaf vrij | |||
past participle | vrijgegeven | |||
infinitive | vrijgeven | |||
gerund | vrijgeven n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | geef vrij | gaf vrij | vrijgeef | vrijgaf |
2nd person sing. (jij) | geeft vrij | gaf vrij | vrijgeeft | vrijgaf |
2nd person sing. (u) | geeft vrij | gaf vrij | vrijgeeft | vrijgaf |
2nd person sing. (gij) | geeft vrij | gaaft vrij | vrijgeeft | vrijgaaft |
3rd person singular | geeft vrij | gaf vrij | vrijgeeft | vrijgaf |
plural | geven vrij | gaven vrij | vrijgeven | vrijgaven |
subjunctive sing.1 | geve vrij | gave vrij | vrijgeve | vrijgave |
subjunctive plur.1 | geven vrij | gaven vrij | vrijgeven | vrijgaven |
imperative sing. | geef vrij | |||
imperative plur.1 | geeft vrij | |||
participles | vrijgevend | vrijgegeven | ||
1) Archaic. |