Definify.com
Definition 2025
ukucken
ukucken
Luxembourgish
Verb
ukucken (third-person singular present kuckt un, past participle ugekuckt, auxiliary verb hunn)
- to look at (something)
Conjugation
| Regular, separable | ||
|---|---|---|
| infinitive | ukucken | |
| participle | ugekuckt | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | kucken un | — |
| 2nd singular | kucks un | kuck un |
| 3rd singular | kuckt un | — |
| 1st plural | kucken un | — |
| 2nd plural | kuckt un | kuckt un |
| 3rd plural | kucken un | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||