Definify.com
Definition 2025
kucken
kucken
See also: Kücken
German
Verb
kucken (third-person singular simple present kuckt, past tense kuckte, past participle gekuckt, auxiliary haben)
- Alternative spelling of gucken
Conjugation
Conjugation of kucken
| infinitive | kucken | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | kuckend | ||||
| past participle | gekuckt | ||||
| auxiliary | haben | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| present | ich kucke | wir kucken | i | ich kucke | wir kucken |
| du kuckst | ihr kuckt | du kuckest | ihr kucket | ||
| er kuckt | sie kucken | er kucke | sie kucken | ||
| preterite | ich kuckte | wir kuckten | ii | ich kuckte | wir kuckten |
| du kucktest | ihr kucktet | du kucktest | ihr kucktet | ||
| er kuckte | sie kuckten | er kuckte | sie kuckten | ||
| imperative | kuck (du) kucke (du) |
kuckt (ihr) | |||
Composed forms of kucken
| perfect | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| indicative | ich habe gekuckt | wir haben gekuckt | subjunctive | ich habe gekuckt | wir haben gekuckt |
| du hast gekuckt | ihr habt gekuckt | du habest gekuckt | ihr habet gekuckt | ||
| er hat gekuckt | sie haben gekuckt | er habe gekuckt | sie haben gekuckt | ||
| pluperfect | |||||
| indicative | ich hatte gekuckt | wir hatten gekuckt | subjunctive | ich hätte gekuckt | wir hätten gekuckt |
| du hattest gekuckt | ihr hattet gekuckt | du hättest gekuckt | ihr hättet gekuckt | ||
| er hatte gekuckt | sie hatten gekuckt | er hätte gekuckt | sie hätten gekuckt | ||
| future i | |||||
| infinitive | kucken werden | subjunctive i | ich werde kucken | wir werden kucken | |
| du werdest kucken | ihr werdet kucken | ||||
| er werde kucken | sie werden kucken | ||||
| indicative | ich werde kucken | wir werden kucken | subjunctive ii | ich würde kucken | wir würden kucken |
| du wirst kucken | ihr werdet kucken | du würdest kucken | ihr würdet kucken | ||
| er wird kucken | sie werden kucken | er würde kucken | sie würden kucken | ||
| future ii | |||||
| infinitive | gekuckt haben werden | subjunctive i | ich werde gekuckt haben | wir werden gekuckt haben | |
| du werdest gekuckt haben | ihr werdet gekuckt haben | ||||
| er werde gekuckt haben | sie werden gekuckt haben | ||||
| indicative | ich werde gekuckt haben | wir werden gekuckt haben | subjunctive ii | ich würde gekuckt haben | wir würden gekuckt haben |
| du wirst gekuckt haben | ihr werdet gekuckt haben | du würdest gekuckt haben | ihr würdet gekuckt haben | ||
| er wird gekuckt haben | sie werden gekuckt haben | er würde gekuckt haben | sie würden gekuckt haben | ||
Luxembourgish
Etymology
From Middle High German gücken. More at gucken.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈ****ən/
Verb
kucken (third-person singular present kuckt, past participle gekuckt, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| Regular | ||
|---|---|---|
| infinitive | kucken | |
| participle | gekuckt | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | kucken | — |
| 2nd singular | kucks | kuck |
| 3rd singular | kuckt | — |
| 1st plural | kucken | — |
| 2nd plural | kuckt | kuckt |
| 3rd plural | kucken | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||