Definify.com

Definition 2024

uitrekkend

uitrekkend

Dutch

Participle

uitrekkend

present participle of uitrekken

Declension

Inflection of uitrekkend
uninflected	uitrekkend
inflected	uitrekkende
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		uitrekkend uitrekkende
indefinite	m./f. sing.	uitrekkende
	n. sing.	uitrekkend
	plural	uitrekkende
definite		uitrekkende
partitive		uitrekkends