Definify.com
Definition 2024
uitrekken
uitrekken
Dutch
Verb
uitrekken
- (intransitive) and (transitive) to stretch out
Inflection
| Inflection of uitrekken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitrekken | |||
| past singular | rekte uit | |||
| past participle | uitgerekt | |||
| infinitive | uitrekken | |||
| gerund | uitrekken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | rek uit | rekte uit | uitrek | uitrekte |
| 2nd person sing. (jij) | rekt uit | rekte uit | uitrekt | uitrekte |
| 2nd person sing. (u) | rekt uit | rekte uit | uitrekt | uitrekte |
| 2nd person sing. (gij) | rekt uit | rekte uit | uitrekt | uitrekte |
| 3rd person singular | rekt uit | rekte uit | uitrekt | uitrekte |
| plural | rekken uit | rekten uit | uitrekken | uitrekten |
| subjunctive sing.1 | rekke uit | rekte uit | uitrekke | uitrekte |
| subjunctive plur.1 | rekken uit | rekten uit | uitrekken | uitrekten |
| imperative sing. | rek uit | |||
| imperative plur.1 | rekt uit | |||
| participles | uitrekkend | uitgerekt | ||
| 1) Archaic. | ||||