Definify.com

Definition 2024

miąć impf ‎(perfective wymiąć or zmiąć) ^[3]

(transitive) to crumple, to crease

miąć chusteczkę - to crumple a handkerchief

miąć papier - to crumple paper

Conjugation of miąć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		miąć
present tense	1st	mnę			mniemy
	2nd	mniesz			mniecie
	3rd	mnie			mną
past tense	1st	miąłem	mięłam		mięliśmy	mięłyśmy
	2nd	miąłeś	mięłaś		mięliście	mięłyście
	3rd	miął	mięła	mięło	mięli	mięły
future tense	1st	będę miął¹	będę mięła¹		będziemy mięli¹	będziemy mięły¹
	2nd	będziesz miął¹	będziesz mięła¹		będziecie mięli¹	będziecie mięły¹
	3rd	będzie miął¹	będzie mięła¹	będzie mięło¹	będą mięli¹	będą mięły¹
conditional	1st	miąłbym	mięłabym		mięlibyśmy	mięłybyśmy
	2nd	miąłbyś	mięłabyś		mięlibyście	mięłybyście
	3rd	miąłby	mięłaby	mięłoby	mięliby	mięłyby
imperative	1st	—			mnijmy
	2nd	mnij			mnijcie
	3rd	niech mnie			niech mną
active adjectival participle		mnący	mnąca	mnące	mnący	mnące
contemporary adverbial participle		mnąc
impersonal past		mięto
verbal noun		mięcie
¹or: będę miąć, będziesz miąć etc.

verbs related with miąć

1 2 3 4 5 6 Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, ISBN 978 90 04 15504 6, page 315-316. ISBN 978 90 04 15504 6
1 2 Brückner, Aleksander (1927) Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna, published 1985, page 331.
↑ Tadeusz Piotrowski [et al.], Langenscheidt Pocket Dictionary: Polish. Berlin and Munich: Langenscheidt, 2003. ISBN 1-58573-415-2