Definify.com

Definition 2025

gnieść impf

Conjugation of gnieść impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		gnieść
present tense	1st	gniotę			gnieciemy
	2nd	gnieciesz			gnieciecie
	3rd	gniecie			gniotą
past tense	1st	gniotłem	gniotłam		gnietliśmy	gniotłyśmy
	2nd	gniótłeś	gniotłaś		gnietliście	gniotłyście
	3rd	gniótł	gniotła	gniotło	gnietli	gniotły
future tense	1st	będę gniótł¹	będę gniotła¹		będziemy gnietli¹	będziemy gniotły¹
	2nd	będziesz gniótł¹	będziesz gniotła¹		będziecie gnietli¹	będziecie gniotły¹
	3rd	będzie gniótł¹	będzie gniotła¹	będzie gniotło¹	będą gnietli¹	będą gniotły¹
conditional	1st	gniótłbym	gniotłabym		gnietlibyśmy	gniotłybyśmy
	2nd	gniótłbyś	gniotłabyś		gnietlibyście	gniotłybyście
	3rd	gniótłby	gniotłaby	gniotłoby	gnietliby	gniotłyby
imperative	1st	—			gniećmy
	2nd	gnieć			gniećcie
	3rd	niech gniecie			niech gniotą
active adjectival participle		gniotący	gniotąca	gniotące	gniotący	gniotące
passive adjectival participle		gnieciony	gnieciona	gniecione	gnieceni	gniecione
contemporary adverbial participle		gniotąc
impersonal past		gnieciono
verbal noun		gniecenie
¹or: będę gnieść, będziesz gnieść etc.

(nouns):

verbs derived from gnieść

1 2 3 4 5 6 Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, ISBN 978 90 04 15504 6, page 168. ISBN 978 90 04 15504 6
↑ Brückner, Aleksander (1927) Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna, published 1985, page 147