Definify.com
Definition 2024
móðga
móðga
Icelandic
Verb
móðga (weak verb, third-person singular past indicative móðgaði, supine móðgað)
Conjugation
móðga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að móðga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
móðgað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
móðgandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég móðga | við móðgum | present (nútíð) |
ég móðgi | við móðgum |
| þú móðgar | þið móðgið | þú móðgir | þið móðgið | ||
| hann, hún, það móðgar | þeir, þær, þau móðga | hann, hún, það móðgi | þeir, þær, þau móðgi | ||
| past (þátíð) |
ég móðgaði | við móðguðum | past (þátíð) |
ég móðgaði | við móðguðum |
| þú móðgaðir | þið móðguðuð | þú móðgaðir | þið móðguðuð | ||
| hann, hún, það móðgaði | þeir, þær, þau móðguðu | hann, hún, það móðgaði | þeir, þær, þau móðguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
móðga (þú) | móðgið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| móðgaðu | móðgiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
móðgast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að móðgast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
móðgast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
móðgandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég móðgast | við móðgumst | present (nútíð) |
ég móðgist | við móðgumst |
| þú móðgast | þið móðgist | þú móðgist | þið móðgist | ||
| hann, hún, það móðgast | þeir, þær, þau móðgast | hann, hún, það móðgist | þeir, þær, þau móðgist | ||
| past (þátíð) |
ég móðgaðist | við móðguðumst | past (þátíð) |
ég móðgaðist | við móðguðumst |
| þú móðgaðist | þið móðguðust | þú móðgaðist | þið móðguðust | ||
| hann, hún, það móðgaðist | þeir, þær, þau móðguðust | hann, hún, það móðgaðist | þeir, þær, þau móðguðust | ||
| imperative (boðháttur) |
móðgast (þú) | móðgist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| móðgastu | móðgisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
móðgaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
móðgaður | móðguð | móðgað | móðgaðir | móðgaðar | móðguð | |
| accusative (þolfall) |
móðgaðan | móðgaða | móðgað | móðgaða | móðgaðar | móðguð | |
| dative (þágufall) |
móðguðum | móðgaðri | móðguðu | móðguðum | móðguðum | móðguðum | |
| genitive (eignarfall) |
móðgaðs | móðgaðrar | móðgaðs | móðgaðra | móðgaðra | móðgaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
móðgaði | móðgaða | móðgaða | móðguðu | móðguðu | móðguðu | |
| accusative (þolfall) |
móðgaða | móðguðu | móðgaða | móðguðu | móðguðu | móðguðu | |
| dative (þágufall) |
móðgaða | móðguðu | móðgaða | móðguðu | móðguðu | móðguðu | |
| genitive (eignarfall) |
móðgaða | móðguðu | móðgaða | móðguðu | móðguðu | móðguðu | |
Derived terms
- móðgun
Synonyms
- (to offend): styggja, misbjóða