Definify.com
Definition 2024
Klára
Klára
Faroese
Etymology
From Latin clāra, feminine of clārvs (“bright, shining, clear”), a post-classical name made famous by the 13th century Saint Clara (Clare) of Assisi.
Pronunciation
Proper noun
Klára f
- A female given name, cognate to Clare or Clara.
Usage notes
Matronymics
- son of Klára: Kláruson
- daughter of Klára: Klárudóttir
Declension
Singular | |
Indefinite | |
Nominative | Klára |
Accusative | Kláru |
Dative | Kláru |
Genitive | Kláru |
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈklaːrɒ]
- Hyphenation: Klá‧ra
Proper noun
Klára
- A female given name.
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | Klára | Klárák |
accusative | Klárát | Klárákat |
dative | Klárának | Kláráknak |
instrumental | Klárával | Klárákkal |
causal-final | Kláráért | Klárákért |
translative | Klárává | Klárákká |
terminative | Kláráig | Klárákig |
essive-formal | Kláraként | Klárákként |
essive-modal | — | — |
inessive | Klárában | Klárákban |
superessive | Klárán | Klárákon |
adessive | Kláránál | Kláráknál |
illative | Klárába | Klárákba |
sublative | Klárára | Klárákra |
allative | Klárához | Klárákhoz |
elative | Klárából | Klárákból |
delative | Kláráról | Klárákról |
ablative | Klárától | Kláráktól |
Possessive forms of Klára | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | Klárám | Kláráim |
2nd person sing. | Klárád | Kláráid |
3rd person sing. | Klárája | Klárái |
1st person plural | Kláránk | Kláráink |
2nd person plural | Klárátok | Kláráitok |
3rd person plural | Klárájuk | Kláráik |
Slovak
Etymology
From Latin clāra, feminine of clārvs (“bright, shining, clear”), a post-classical name made famous by the 13th century Saint Clara (Clare) of Assisi.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɫaːra/
Proper noun
Klára f (genitive Kláry) declension pattern žena
- A female given name, cognate to Clare or Clara.
Declension
Declension of Klára
singulare tantum | |
---|---|
nominative | Klára |
genitive | Kláry |
dative | Kláre |
accusative | Kláru |
locative | Kláre |
instrumental | Klárou |
References
- Klára in Slovak dictionaries at korpus.sk
klára
klára
Faroese
Verb
klára (third person singular past indicative kláraði, third person plural past indicative kláraðu, supine klárað)
- to clear
Conjugation
v-30 | ||||
infinitive | klára | |||
---|---|---|---|---|
present participle | klárandi | |||
past participle a6 | kláraður | |||
supine | klárað | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | klári | klárar | klárar | klára |
past | kláraði | kláraði | kláraði | kláraðu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | klára! | — | klárið! |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰlauːra/
- Rhymes: -auːra
Verb
klára (weak verb, third-person singular past indicative kláraði, supine klárað)
- to finish
Conjugation
klára — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að klára | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
klárað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klárandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég klára | við klárum | present (nútíð) |
ég klári | við klárum |
þú klárar | þið klárið | þú klárir | þið klárið | ||
hann, hún, það klárar | þeir, þær, þau klára | hann, hún, það klári | þeir, þær, þau klári | ||
past (þátíð) |
ég kláraði | við kláruðum | past (þátíð) |
ég kláraði | við kláruðum |
þú kláraðir | þið kláruðuð | þú kláraðir | þið kláruðuð | ||
hann, hún, það kláraði | þeir, þær, þau kláruðu | hann, hún, það kláraði | þeir, þær, þau kláruðu | ||
imperative (boðháttur) |
klára (þú) | klárið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kláraðu | kláriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
klárast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að klárast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
klárast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klárandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég klárast | við klárumst | present (nútíð) |
ég klárist | við klárumst |
þú klárast | þið klárist | þú klárist | þið klárist | ||
hann, hún, það klárast | þeir, þær, þau klárast | hann, hún, það klárist | þeir, þær, þau klárist | ||
past (þátíð) |
ég kláraðist | við kláruðumst | past (þátíð) |
ég kláraðist | við kláruðumst |
þú kláraðist | þið kláruðust | þú kláraðist | þið kláruðust | ||
hann, hún, það kláraðist | þeir, þær, þau kláruðust | hann, hún, það kláraðist | þeir, þær, þau kláruðust | ||
imperative (boðháttur) |
klárast (þú) | klárist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
klárastu | kláristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
kláraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
kláraður | kláruð | klárað | kláraðir | kláraðar | kláruð | |
accusative (þolfall) |
kláraðan | kláraða | klárað | kláraða | kláraðar | kláruð | |
dative (þágufall) |
kláruðum | kláraðri | kláruðu | kláruðum | kláruðum | kláruðum | |
genitive (eignarfall) |
kláraðs | kláraðrar | kláraðs | kláraðra | kláraðra | kláraðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
kláraði | kláraða | kláraða | kláruðu | kláruðu | kláruðu | |
accusative (þolfall) |
kláraða | kláruðu | kláraða | kláruðu | kláruðu | kláruðu | |
dative (þágufall) |
kláraða | kláruðu | kláraða | kláruðu | kláruðu | kláruðu | |
genitive (eignarfall) |
kláraða | kláruðu | kláraða | kláruðu | kláruðu | kláruðu |