Definify.com
Definition 2024
hníga
hníga
Icelandic
Verb
hníga (strong verb, third-person singular past indicative hneig, third-person plural past indicative hnigu, supine hnigið)
Conjugation
hníga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hníga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hnigið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hnígandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég hníg | við hnígum | present (nútíð) |
ég hnígi | við hnígum |
| þú hnígur | þið hnígið | þú hnígir | þið hnígið | ||
| hann, hún, það hnígur | þeir, þær, þau hníga | hann, hún, það hnígi | þeir, þær, þau hnígi | ||
| past (þátíð) |
ég hneig / hné | við hnigum | past (þátíð) |
ég hnigi | við hnigjum |
| þú hneigst / hnést | þið hniguð | þú hnigir | þið hnigjuð | ||
| hann, hún, það hneig / hné | þeir, þær, þau hnigu | hann, hún, það hnigi | þeir, þær, þau hnigju | ||
| imperative (boðháttur) |
hníg (þú) | hnígið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hnígðu | hnígiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hniginn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hniginn | hnigin | hnigið | hnignir | hnignar | hnigin | |
| accusative (þolfall) |
hniginn | hnigna | hnigið | hnigna | hnignar | hnigin | |
| dative (þágufall) |
hnignum | hniginni | hnignu | hnignum | hnignum | hnignum | |
| genitive (eignarfall) |
hnigins | hniginnar | hnigins | hniginna | hniginna | hniginna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
hnigni | hnigna | hnigna | hnignu | hnignu | hnignu | |
| accusative (þolfall) |
hnigna | hnignu | hnigna | hnignu | hnignu | hnignu | |
| dative (þágufall) |
hnigna | hnignu | hnigna | hnignu | hnignu | hnignu | |
| genitive (eignarfall) |
hnigna | hnignu | hnigna | hnignu | hnignu | hnignu | |
Note: the past forms hné, hnést are much less common than hneig, hneigst, and are considered archaic.
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.