Definify.com

Definition 2024

See also: fostra

fóstra f ‎(genitive singular fóstru, nominative plural fóstrur)

(archaic or literary) foster mother
nurse (woman hired to bring up a child)
a nursery school/pre-school/kindergarten caretaker/teacher (usually female; a man in such a role may also be called fóstri)

declension of fóstra

	indefinite	definite	indefinite	definite
f-w1	singular		plural
nominative	fóstra	fóstran	fóstrur	fóstrurnar
accusative	fóstru	fóstruna	fóstrur	fóstrurnar
dative	fóstru	fóstrunni	fóstrum	fóstrunum
genitive	fóstru	fóstrunnar	fóstra	fóstranna

From Old Norse fóstra ‎(“to foster; to nurse”).

fóstra ‎(weak verb, third-person singular past indicative fóstraði, supine fóstrað)

fóstra — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að fóstra
supine (sagnbót)		fóstrað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fóstrandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fóstra	við fóstrum	present (nútíð)	ég fóstri	við fóstrum
	þú fóstrar	þið fóstrið		þú fóstrir	þið fóstrið
	hann, hún, það fóstrar	þeir, þær, þau fóstra		hann, hún, það fóstri	þeir, þær, þau fóstri

past (þátíð)	ég fóstraði	við fóstruðum	past (þátíð)	ég fóstraði	við fóstruðum
	þú fóstraðir	þið fóstruðuð		þú fóstraðir	þið fóstruðuð
	hann, hún, það fóstraði	þeir, þær, þau fóstruðu		hann, hún, það fóstraði	þeir, þær, þau fóstruðu

imperative (boðháttur)	fóstra (þú)	fóstrið (þið)
	fóstraðu	fóstriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fóstrast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að fóstrast
supine (sagnbót)		fóstrast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fóstrandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fóstrast	við fóstrumst	present (nútíð)	ég fóstrist	við fóstrumst
	þú fóstrast	þið fóstrist		þú fóstrist	þið fóstrist
	hann, hún, það fóstrast	þeir, þær, þau fóstrast		hann, hún, það fóstrist	þeir, þær, þau fóstrist

past (þátíð)	ég fóstraðist	við fóstruðumst	past (þátíð)	ég fóstraðist	við fóstruðumst
	þú fóstraðist	þið fóstruðust		þú fóstraðist	þið fóstruðust
	hann, hún, það fóstraðist	þeir, þær, þau fóstruðust		hann, hún, það fóstraðist	þeir, þær, þau fóstruðust

imperative (boðháttur)	fóstrast (þú)	fóstrist (þið)
	fóstrastu	fóstristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fóstraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fóstraður	fóstruð	fóstrað	fóstraðir	fóstraðar	fóstruð
accusative (þolfall)	fóstraðan	fóstraða	fóstrað	fóstraða	fóstraðar	fóstruð
dative (þágufall)	fóstruðum	fóstraðri	fóstruðu	fóstruðum	fóstruðum	fóstruðum
genitive (eignarfall)	fóstraðs	fóstraðrar	fóstraðs	fóstraðra	fóstraðra	fóstraðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fóstraði	fóstraða	fóstraða	fóstruðu	fóstruðu	fóstruðu
accusative (þolfall)	fóstraða	fóstruðu	fóstraða	fóstruðu	fóstruðu	fóstruðu
dative (þágufall)	fóstraða	fóstruðu	fóstraða	fóstruðu	fóstruðu	fóstruðu
genitive (eignarfall)	fóstraða	fóstruðu	fóstraða	fóstruðu	fóstruðu	fóstruðu