Definify.com
Definition 2024
færa
færa
Icelandic
Verb
færa (weak verb, third-person singular past indicative færði, supine fært)
- (transitive, governs accusative) to move (a thing between places), to relocate
- (ditransitive, governs dative and accusative) to hand, give, bring (someone something), present (someone with something)
Conjugation
færa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að færa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fært | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
færandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég færi | við færum | present (nútíð) |
ég færi | við færum |
þú færir | þið færið | þú færir | þið færið | ||
hann, hún, það færir | þeir, þær, þau færa | hann, hún, það færi | þeir, þær, þau færi | ||
past (þátíð) |
ég færði | við færðum | past (þátíð) |
ég færði | við færðum |
þú færðir | þið færðuð | þú færðir | þið færðuð | ||
hann, hún, það færði | þeir, þær, þau færðu | hann, hún, það færði | þeir, þær, þau færðu | ||
imperative (boðháttur) |
fær (þú) | færið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
færðu | færiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
færast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að færast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
færst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
færandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég færist | við færumst | present (nútíð) |
ég færist | við færumst |
þú færist | þið færist | þú færist | þið færist | ||
hann, hún, það færist | þeir, þær, þau færast | hann, hún, það færist | þeir, þær, þau færist | ||
past (þátíð) |
ég færðist | við færðumst | past (þátíð) |
ég færðist | við færðumst |
þú færðist | þið færðust | þú færðist | þið færðust | ||
hann, hún, það færðist | þeir, þær, þau færðust | hann, hún, það færðist | þeir, þær, þau færðust | ||
imperative (boðháttur) |
færst (þú) | færist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
færstu | færisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
færður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
færður | færð | fært | færðir | færðar | færð | |
accusative (þolfall) |
færðan | færða | fært | færða | færðar | færð | |
dative (þágufall) |
færðum | færðri | færðu | færðum | færðum | færðum | |
genitive (eignarfall) |
færðs | færðrar | færðs | færðra | færðra | færðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
færði | færða | færða | færðu | færðu | færðu | |
accusative (þolfall) |
færða | færðu | færða | færðu | færðu | færðu | |
dative (þágufall) |
færða | færðu | færða | færðu | færðu | færðu | |
genitive (eignarfall) |
færða | færðu | færða | færðu | færðu | færðu |
Derived terms
Noun
færa
- indefinite genitive plural of færi