Definify.com
Definition 2024
fægja
fægja
Icelandic
Verb
fægja (weak verb, third-person singular past indicative fægði, supine fægt)
- to polish
Conjugation
fægja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að fægja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fægt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fægjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég fægi | við fægjum | present (nútíð) |
ég fægi | við fægjum |
| þú fægir | þið fægið | þú fægir | þið fægið | ||
| hann, hún, það fægir | þeir, þær, þau fægja | hann, hún, það fægi | þeir, þær, þau fægi | ||
| past (þátíð) |
ég fægði | við fægðum | past (þátíð) |
ég fægði | við fægðum |
| þú fægðir | þið fægðuð | þú fægðir | þið fægðuð | ||
| hann, hún, það fægði | þeir, þær, þau fægðu | hann, hún, það fægði | þeir, þær, þau fægðu | ||
| imperative (boðháttur) |
fæg (þú) | fægið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fægðu | fægiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
fægjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að fægjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fægst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fægjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég fægist | við fægjumst | present (nútíð) |
ég fægist | við fægjumst |
| þú fægist | þið fægist | þú fægist | þið fægist | ||
| hann, hún, það fægist | þeir, þær, þau fægjast | hann, hún, það fægist | þeir, þær, þau fægist | ||
| past (þátíð) |
ég fægðist | við fægðumst | past (þátíð) |
ég fægðist | við fægðumst |
| þú fægðist | þið fægðust | þú fægðist | þið fægðust | ||
| hann, hún, það fægðist | þeir, þær, þau fægðust | hann, hún, það fægðist | þeir, þær, þau fægðust | ||
| imperative (boðháttur) |
fægst (þú) | fægist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fægstu | fægisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
fægður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
fægður | fægð | fægt | fægðir | fægðar | fægð | |
| accusative (þolfall) |
fægðan | fægða | fægt | fægða | fægðar | fægð | |
| dative (þágufall) |
fægðum | fægðri | fægðu | fægðum | fægðum | fægðum | |
| genitive (eignarfall) |
fægðs | fægðrar | fægðs | fægðra | fægðra | fægðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
fægði | fægða | fægða | fægðu | fægðu | fægðu | |
| accusative (þolfall) |
fægða | fægðu | fægða | fægðu | fægðu | fægðu | |
| dative (þágufall) |
fægða | fægðu | fægða | fægðu | fægðu | fægðu | |
| genitive (eignarfall) |
fægða | fægðu | fægða | fægðu | fægðu | fægðu | |