Definition 2024
dzióbek
dzióbek
Polish
Noun
dzióbek m inan
- diminutive of dziób
- spout
- Upuściłem czajnik i ułamał mu się dzióbek. – I dropped a teapot and its spout broke off.
- pout, duckface
- Kasia robi dzióbek dosłownie na każdym zdjęciu. – Kate makes a duckface literally in every picture.
Declension
declension of dzióbek
|
singular |
plural |
| nominative |
dzióbek
|
dzióbki
|
| genitive |
dzióbka
|
dzióbków
|
| dative |
dzióbkowi
|
dzióbkom
|
| accusative |
dzióbek
|
dzióbki
|
| instrumental |
dzióbkiem
|
dzióbkami
|
| locative |
dzióbku
|
dzióbkach
|
| vocative |
dzióbku
|
dzióbki
|
