Definify.com
Definition 2024
bannfæra
bannfæra
Icelandic
Verb
bannfæra (weak verb, third-person singular past indicative bannfærði, supine bannfært)
Conjugation
bannfæra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að bannfæra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bannfært | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bannfærandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég bannfæri | við bannfærum | present (nútíð) |
ég bannfæri | við bannfærum |
| þú bannfærir | þið bannfærið | þú bannfærir | þið bannfærið | ||
| hann, hún, það bannfærir | þeir, þær, þau bannfæra | hann, hún, það bannfæri | þeir, þær, þau bannfæri | ||
| past (þátíð) |
ég bannfærði | við bannfærðum | past (þátíð) |
ég bannfærði | við bannfærðum |
| þú bannfærðir | þið bannfærðuð | þú bannfærðir | þið bannfærðuð | ||
| hann, hún, það bannfærði | þeir, þær, þau bannfærðu | hann, hún, það bannfærði | þeir, þær, þau bannfærðu | ||
| imperative (boðháttur) |
bannfær (þú) | bannfærið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bannfærðu | bannfæriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bannfærast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að bannfærast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bannfærst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bannfærandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég bannfærist | við bannfærumst | present (nútíð) |
ég bannfærist | við bannfærumst |
| þú bannfærist | þið bannfærist | þú bannfærist | þið bannfærist | ||
| hann, hún, það bannfærist | þeir, þær, þau bannfærast | hann, hún, það bannfærist | þeir, þær, þau bannfærist | ||
| past (þátíð) |
ég bannfærðist | við bannfærðumst | past (þátíð) |
ég bannfærðist | við bannfærðumst |
| þú bannfærðist | þið bannfærðust | þú bannfærðist | þið bannfærðust | ||
| hann, hún, það bannfærðist | þeir, þær, þau bannfærðust | hann, hún, það bannfærðist | þeir, þær, þau bannfærðust | ||
| imperative (boðháttur) |
bannfærst (þú) | bannfærist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bannfærstu | bannfæristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bannfærður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
bannfærður | bannfærð | bannfært | bannfærðir | bannfærðar | bannfærð | |
| accusative (þolfall) |
bannfærðan | bannfærða | bannfært | bannfærða | bannfærðar | bannfærð | |
| dative (þágufall) |
bannfærðum | bannfærðri | bannfærðu | bannfærðum | bannfærðum | bannfærðum | |
| genitive (eignarfall) |
bannfærðs | bannfærðrar | bannfærðs | bannfærðra | bannfærðra | bannfærðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
bannfærði | bannfærða | bannfærða | bannfærðu | bannfærðu | bannfærðu | |
| accusative (þolfall) |
bannfærða | bannfærðu | bannfærða | bannfærðu | bannfærðu | bannfærðu | |
| dative (þágufall) |
bannfærða | bannfærðu | bannfærða | bannfærðu | bannfærðu | bannfærðu | |
| genitive (eignarfall) |
bannfærða | bannfærðu | bannfærða | bannfærðu | bannfærðu | bannfærðu | |