Definify.com

Definition 2024

See also: baeta

bæta ‎(weak verb, third-person singular past indicative bætti, supine bætt)

(transitive, governs the accusative) to improve, to better something, to mend something
(transitive, governs the accusative) to repair, to patch
(ditransitive, governs the dative and accusative) to compensate, to redress
Ég skal bæta þér þetta.
I'll compensate you for this.
(transitive, governs the dative) used in set phrases

Ég bætti 5000 krónum á kortið þitt.
I added 5000 krónur to your card.

Get ég bætt fyrir þetta?
Can I compensate for this?

bæta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að bæta
supine (sagnbót)		bætt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bætandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bæti	við bætum	present (nútíð)	ég bæti	við bætum
	þú bætir	þið bætið		þú bætir	þið bætið
	hann, hún, það bætir	þeir, þær, þau bæta		hann, hún, það bæti	þeir, þær, þau bæti

past (þátíð)	ég bætti	við bættum	past (þátíð)	ég bætti	við bættum
	þú bættir	þið bættuð		þú bættir	þið bættuð
	hann, hún, það bætti	þeir, þær, þau bættu		hann, hún, það bætti	þeir, þær, þau bættu

imperative (boðháttur)	bæt (þú)	bætið (þið)
	bættu	bætiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bætast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að bætast
supine (sagnbót)		bæst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bætandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bætist	við bætumst	present (nútíð)	ég bætist	við bætumst
	þú bætist	þið bætist		þú bætist	þið bætist
	hann, hún, það bætist	þeir, þær, þau bætast		hann, hún, það bætist	þeir, þær, þau bætist

past (þátíð)	ég bættist	við bættumst	past (þátíð)	ég bættist	við bættumst
	þú bættist	þið bættust		þú bættist	þið bættust
	hann, hún, það bættist	þeir, þær, þau bættust		hann, hún, það bættist	þeir, þær, þau bættust

imperative (boðháttur)	bæst (þú)	bætist (þið)
	bæstu	bætisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bættur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bættur	bætt	bætt	bættir	bættar	bætt
accusative (þolfall)	bættan	bætta	bætt	bætta	bættar	bætt
dative (þágufall)	bættum	bættri	bættu	bættum	bættum	bættum
genitive (eignarfall)	bætts	bættrar	bætts	bættra	bættra	bættra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bætti	bætta	bætta	bættu	bættu	bættu
accusative (þolfall)	bætta	bættu	bætta	bættu	bættu	bættu
dative (þágufall)	bætta	bættu	bætta	bættu	bættu	bættu
genitive (eignarfall)	bætta	bættu	bætta	bættu	bættu	bættu

bæta