Definify.com
Definition 2025
avisar
avisar
Portuguese
Verb
avisar (first-person singular present indicative aviso, past participle avisado)
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb avisar
Spanish
Etymology
Borrowing from French aviser, from Latin advisāre, present active infinitive of advisō.
Verb
avisar (first-person singular present aviso, first-person singular preterite avisé, past participle avisado)
- to notify
Conjugation
| infinitive | avisar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | avisando | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | avisado | avisada | |||||
| plural | avisados | avisadas | |||||
| singular | plural | ||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | yo | tú vos |
él/ella usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes |
|
| present | aviso | avisastú avisásvos |
avisa | avisamos | avisáis | avisan | |
| imperfect | avisaba | avisabas | avisaba | avisábamos | avisabais | avisaban | |
| preterite | avisé | avisaste | avisó | avisamos | avisasteis | avisaron | |
| future | avisaré | avisarás | avisará | avisaremos | avisaréis | avisarán | |
| conditional | avisaría | avisarías | avisaría | avisaríamos | avisaríais | avisarían | |
| subjunctive | yo | tú vos |
él/ella usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes |
|
| present | avise | avisestú avisésvos1 |
avise | avisemos | aviséis | avisen | |
| imperfect (ra) |
avisara | avisaras | avisara | avisáramos | avisarais | avisaran | |
| imperfect (se) |
avisase | avisases | avisase | avisásemos | avisaseis | avisasen | |
| future | avisare | avisares | avisare | avisáremos | avisareis | avisaren | |
| imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
| affirmative | avisatú avisávos |
avise | avisemos | avisad | avisen | ||
| negative | no avises | no avise | no avisemos | no aviséis | no avisen | ||
1Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
These forms are generated automatically and may not be attested. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive avisar | |||||||
| dative | avisarme | avisarte, avisarle | avisarle, avisarse | avisarnos | avisaros, avisarles | avisarles, avisarse | |
| accusative | avisarme | avisarte, avisarlo, avisarla | avisarlo, avisarla, avisarse | avisarnos | avisaros, avisarlos, avisarlas | avisarlos, avisarlas, avisarse | |
| with gerund avisando | |||||||
| dative | avisándome | avisándote, avisándole | avisándole, avisándose | avisándonos | avisándoos, avisándoles | avisándoles, avisándose | |
| accusative | avisándome | avisándote, avisándolo, avisándola | avisándolo, avisándola, avisándose | avisándonos | avisándoos, avisándolos, avisándolas | avisándolos, avisándolas, avisándose | |
| with informal second-person singular imperative avisa | |||||||
| dative | avísame | avísate, avísale | avísale | avísanos | avísaos, avísales | avísales | |
| accusative | avísame | avísate, avísalo, avísala | avísalo, avísala | avísanos | avísaos, avísalos, avísalas | avísalos, avísalas | |
| with formal second-person singular imperative avise | |||||||
| dative | avíseme | avísete, avísele | avísele, avísese | avísenos | avíseles | avíseles, avísese | |
| accusative | avíseme | avísete, avíselo, avísela | avíselo, avísela, avísese | avísenos | avíselos, avíselas | avíselos, avíselas, avísese | |
| with first-person plural imperative avisemos | |||||||
| dative | not used | avisémosle | avisémosle | avisémonos | avisémosles | avisémosles | |
| accusative | not used | avisémoslo, avisémosla | avisémoslo, avisémosla | avisémonos | avisémoslos, avisémoslas | avisémoslos, avisémoslas | |
| with informal second-person plural imperative avisad | |||||||
| dative | avisadme | avisadle | avisadle | avisadnos | avisaos, avisadles | avisadles | |
| accusative | avisadme | avisadlo, avisadla | avisadlo, avisadla | avisadnos | avisaos, avisadlos, avisadlas | avisadlos, avisadlas | |
| with formal second-person plural imperative avisen | |||||||
| dative | avísenme | avísente, avísenle | avísenle, avísense | avísenos | avísenles | avísenles, avísense | |
| accusative | avísenme | avísente, avísenlo, avísenla | avísenlo, avísenla, avísense | avísenos | avísenlos, avísenlas | avísenlos, avísenlas, avísense | |