Definify.com
Definition 2025
Alleen
alleen
alleen
Dutch
Adjective
alleen (comparative allener, superlative alleenst)
- alone, by oneself
- Ik was de hele avond alleen.
- I was alone all evening.
- Ontmoet ons achter de verlaten fabriek. Kom alleen.
- Meet us behind the abandoned factory. Come alone.
- Ik was de hele avond alleen.
- lonely
- Ik voel me zo alleen.
- I feel so lonely.
- Ik voel me zo alleen.
Inflection
| Inflection of alleen | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | alleen | |||
| inflected | allene | |||
| comparative | allener | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | alleen | allener | het alleenst het alleenste |
|
| indefinite | m./f. sing. | allene | allenere | alleenste |
| n. sing. | alleen | allener | alleenste | |
| plural | allene | allenere | alleenste | |
| definite | allene | allenere | alleenste | |
| partitive | alleens | alleners | — | |
Synonyms
- (lonely): eenzaam
Derived terms
- alleenheerschappij
- alleenrecht
- alleenstaand
Adverb
alleen
- only, exclusively
- Alleen een idioot zou zoiets zeggen.
- Only an idiot would say something like that.
- Alleen een idioot zou zoiets zeggen.
- just, only, merely
- Ik wou alleen maar zeggen dat...
- I just wanted to say that...
- Ik wou alleen maar zeggen dat...
Synonyms
- (only, exclusively): enkel
German Low German
Etymology
Adjective
alleen
- (in several dialects, including Low Prussian) alone (solitary)
- he ös alleen
- he is alone
- he ös alleen
Adverb
alleen
- (in several dialects, including Low Prussian) alone (solo)
- alleen gan
- to walk alone
- alleen gan
- (in several dialects, including Low Prussian) alone (without the help of others)