Definify.com
Definition 2025
aandringen
aandringen
Dutch
Verb
aandringen
- (intransitive) to insist
Inflection
| Inflection of aandringen (strong class 3, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aandringen | |||
| past singular | drong aan | |||
| past participle | aangedrongen | |||
| infinitive | aandringen | |||
| gerund | aandringen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | dring aan | drong aan | aandring | aandrong |
| 2nd person sing. (jij) | dringt aan | drong aan | aandringt | aandrong |
| 2nd person sing. (u) | dringt aan | drong aan | aandringt | aandrong |
| 2nd person sing. (gij) | dringt aan | drongt aan | aandringt | aandrongt |
| 3rd person singular | dringt aan | drong aan | aandringt | aandrong |
| plural | dringen aan | drongen aan | aandringen | aandrongen |
| subjunctive sing.1 | dringe aan | dronge aan | aandringe | aandronge |
| subjunctive plur.1 | dringen aan | drongen aan | aandringen | aandrongen |
| imperative sing. | dring aan | |||
| imperative plur.1 | dringt aan | |||
| participles | aandringend | aangedrongen | ||
| 1) Archaic. | ||||