Definify.com
Definition 2024
aðvara
aðvara
Icelandic
Verb
aðvara (weak verb, third-person singular past indicative aðvaraði, supine aðvarað)
- to warn
Conjugation
aðvara — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að aðvara | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
aðvarað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
aðvarandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég aðvara | við aðvörum | present (nútíð) |
ég aðvari | við aðvörum |
| þú aðvarar | þið aðvarið | þú aðvarir | þið aðvarið | ||
| hann, hún, það aðvarar | þeir, þær, þau aðvara | hann, hún, það aðvari | þeir, þær, þau aðvari | ||
| past (þátíð) |
ég aðvaraði | við aðvöruðum | past (þátíð) |
ég aðvaraði | við aðvöruðum |
| þú aðvaraðir | þið aðvöruðuð | þú aðvaraðir | þið aðvöruðuð | ||
| hann, hún, það aðvaraði | þeir, þær, þau aðvöruðu | hann, hún, það aðvaraði | þeir, þær, þau aðvöruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
aðvara (þú) | aðvarið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| aðvaraðu | aðvariði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
aðvarast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að aðvarast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
aðvarast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
aðvarandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég aðvarast | við aðvörumst | present (nútíð) |
ég aðvarist | við aðvörumst |
| þú aðvarast | þið aðvarist | þú aðvarist | þið aðvarist | ||
| hann, hún, það aðvarast | þeir, þær, þau aðvarast | hann, hún, það aðvarist | þeir, þær, þau aðvarist | ||
| past (þátíð) |
ég aðvaraðist | við aðvöruðumst | past (þátíð) |
ég aðvaraðist | við aðvöruðumst |
| þú aðvaraðist | þið aðvöruðust | þú aðvaraðist | þið aðvöruðust | ||
| hann, hún, það aðvaraðist | þeir, þær, þau aðvöruðust | hann, hún, það aðvaraðist | þeir, þær, þau aðvöruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
aðvarast (þú) | aðvarist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| aðvarastu | aðvaristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
aðvaraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
aðvaraður | aðvöruð | aðvarað | aðvaraðir | aðvaraðar | aðvöruð | |
| accusative (þolfall) |
aðvaraðan | aðvaraða | aðvarað | aðvaraða | aðvaraðar | aðvöruð | |
| dative (þágufall) |
aðvöruðum | aðvaraðri | aðvöruðu | aðvöruðum | aðvöruðum | aðvöruðum | |
| genitive (eignarfall) |
aðvaraðs | aðvaraðrar | aðvaraðs | aðvaraðra | aðvaraðra | aðvaraðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
aðvaraði | aðvaraða | aðvaraða | aðvöruðu | aðvöruðu | aðvöruðu | |
| accusative (þolfall) |
aðvaraða | aðvöruðu | aðvaraða | aðvöruðu | aðvöruðu | aðvöruðu | |
| dative (þágufall) |
aðvaraða | aðvöruðu | aðvaraða | aðvöruðu | aðvöruðu | aðvöruðu | |
| genitive (eignarfall) |
aðvaraða | aðvöruðu | aðvaraða | aðvöruðu | aðvöruðu | aðvöruðu | |