Definify.com
Definition 2024
Trachten
trachten
trachten
See also: Trachten
Dutch
Verb
trachten
- (auxiliary, with te) to try
- Hij trachtte een verkiezingsnederlaag te voorkomen.
- He tried to prevent an electoral defeat.
- Hij trachtte een verkiezingsnederlaag te voorkomen.
Inflection
Inflection of trachten (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | trachten | |||
past singular | trachtte | |||
past participle | getracht | |||
infinitive | trachten | |||
gerund | trachten n | |||
verbal noun | — | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | tracht | trachtte | ||
2nd person sing. (jij) | tracht | trachtte | ||
2nd person sing. (u) | tracht | trachtte | ||
2nd person sing. (gij) | tracht | trachtte | ||
3rd person singular | tracht | trachtte | ||
plural | trachten | trachtten | ||
subjunctive sing.1 | trachte | trachtte | ||
subjunctive plur.1 | trachten | trachtten | ||
imperative sing. | tracht | |||
imperative plur.1 | tracht | |||
participles | trachtend | getracht | ||
1) Archaic. |