Definify.com
Webster 1913 Edition
Monogam
Mon′o-gam
,Noun.
(Bot.)
One of the Monogamia.
Webster 1828 Edition
Monogam
MON'OGAM
,Noun.
Definition 2025
monogam
monogam
See also: monògam
Danish
Adjective
monogam
Inflection
| Inflection of monogam | |||
|---|---|---|---|
| Positive | Comparative | Superlative | |
| Common singular | monogam | — | —2 |
| Neuter singular | monogamt | — | —2 |
| Plural | monogame | — | —2 |
| Definite attributive1 | monogame | — | — |
| 1) When an adjective is applied predicatively to something definite, the corresponding "indefinite" form is used. 2) The "indefinite" superlatives may not be used attributively. | |||
References
- “monogam” in Den Danske Ordbog
German
Pronunciation
- Rhymes: -aːm
Adjective
monogam (not comparable)
Declension
Declension of monogam
| number & gender | singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | all genders | ||
| predicative | er ist monogam | sie ist monogam | es ist monogam | sie sind monogam | |
| strong declension (without article) |
nominative | monogamer | monogame | monogames | monogame |
| genitive | monogamen | monogamer | monogamen | monogamer | |
| dative | monogamem | monogamer | monogamem | monogamen | |
| accusative | monogamen | monogame | monogames | monogame | |
| weak declension (with definite article) |
nominative | der monogame | die monogame | das monogame | die monogamen |
| genitive | des monogamen | der monogamen | des monogamen | der monogamen | |
| dative | dem monogamen | der monogamen | dem monogamen | den monogamen | |
| accusative | den monogamen | die monogame | das monogame | die monogamen | |
| mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein monogamer | eine monogame | ein monogames | (keine) monogamen |
| genitive | eines monogamen | einer monogamen | eines monogamen | (keiner) monogamen | |
| dative | einem monogamen | einer monogamen | einem monogamen | (keinen) monogamen | |
| accusative | einen monogamen | eine monogame | ein monogames | (keine) monogamen | |