Definify.com
Definition 2025
Kanne
Kanne
kanne
kanne
See also: Kanne
Finnish
Noun
kanne
- (law) claim
Declension
| Inflection of kanne (Kotus type 48/hame, nt-nn gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kanne | kanteet | |
| genitive | kanteen | kanteiden kanteitten |
|
| partitive | kannetta | kanteita | |
| illative | kanteeseen | kanteisiin kanteihin |
|
| singular | plural | ||
| nominative | kanne | kanteet | |
| accusative | nom. | kanne | kanteet |
| gen. | kanteen | ||
| genitive | kanteen | kanteiden kanteitten |
|
| partitive | kannetta | kanteita | |
| inessive | kanteessa | kanteissa | |
| elative | kanteesta | kanteista | |
| illative | kanteeseen | kanteisiin kanteihin |
|
| adessive | kanteella | kanteilla | |
| ablative | kanteelta | kanteilta | |
| allative | kanteelle | kanteille | |
| essive | kanteena | kanteina | |
| translative | kanteeksi | kanteiksi | |
| instructive | — | kantein | |
| abessive | kanteetta | kanteitta | |
| comitative | — | kanteineen | |
Derived terms
- kanneoikeus
- nostaa kanne (to sue)
Anagrams
Norwegian Bokmål
Etymology
Noun
kanne f, m (definite singular kanna or kannen, indefinite plural kanner, definite plural kannene)
Derived terms
References
- “kanne” in The Bokmål Dictionary.