Definify.com

Definition 2024

ἀθλέω

Ancient Greek

Alternative forms

ᾱ̓θλῶ ‎(āthlô) Attic, contracted

Verb

ᾱ̓θλέω • ‎(āthléō) (Epic, Attic, Koine)

(transitive, intransitive) to contend for a prize, combat, wrestle [+dative = with or against someone]
- Homer, Iliad 4.389
- Homer, Iliad 23.274
- Homer, Iliad 24.734
- Herodotus, Histories 5.22
- Plato, Laws 873.E
- Homer, Iliad 7.453
- Herodotus, Histories 7.212
- Herodotus, Histories 1.67
- Plato, Timaeus 19.C, (Compare Laws 830.A)
- Sophocles, Oedipus at Colonus 564
- Aeschines, Collected Works 47.37
to be an athlete, contend for a prize in games
- Simonides of Ceos 149.C

Inflection

Present: ᾱ̓θλέω, ᾱ̓θλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾱ̓θλέω	ᾱ̓θλέεις	ᾱ̓θλέει	ᾱ̓θλέετον	ᾱ̓θλέετον	ᾱ̓θλέομεν	ᾱ̓θλέετε	ᾱ̓θλέουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾱ̓θλέω	ᾱ̓θλέῃς	ᾱ̓θλέῃ	ᾱ̓θλέητον	ᾱ̓θλέητον	ᾱ̓θλέωμεν	ᾱ̓θλέητε	ᾱ̓θλέωσῐ(ν)
	optative	ᾱ̓θλέοιμῐ	ᾱ̓θλέοις	ᾱ̓θλέοι	ᾱ̓θλέοιτον	ᾱ̓θλεοίτην	ᾱ̓θλέοιμεν	ᾱ̓θλέοιτε	ᾱ̓θλέοιεν
	imperative		ᾱ̓́θλεε	ᾱ̓θλεέτω	ᾱ̓θλέετον	ᾱ̓θλεέτων		ᾱ̓θλέετε	ᾱ̓θλεόντων
middle/ passive	indicative	ᾱ̓θλέομαι	ᾱ̓θλέῃ, ᾱ̓θλέει	ᾱ̓θλέεται	ᾱ̓θλέεσθον	ᾱ̓θλέεσθον	ᾱ̓θλεόμεθᾰ	ᾱ̓θλέεσθε	ᾱ̓θλέονται
	subjunctive	ᾱ̓θλέωμαι	ᾱ̓θλέῃ	ᾱ̓θλέηται	ᾱ̓θλέησθον	ᾱ̓θλέησθον	ᾱ̓θλεώμεθᾰ	ᾱ̓θλέησθε	ᾱ̓θλέωνται
	optative	ᾱ̓θλεοίμην	ᾱ̓θλέοιο	ᾱ̓θλέοιτο	ᾱ̓θλέοισθον	ᾱ̓θλεοίσθην	ᾱ̓θλεοίμεθᾰ	ᾱ̓θλέοισθε	ᾱ̓θλέοιντο
	imperative		ᾱ̓θλέου	ᾱ̓θλεέσθω	ᾱ̓θλέεσθον	ᾱ̓θλεέσθων		ᾱ̓θλέεσθε	ᾱ̓θλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾱ̓θλέειν				ᾱ̓θλέεσθαι
participle	m	ᾱ̓θλέων				ᾱ̓θλεόμενος
	f	ᾱ̓θλέουσᾰ				ᾱ̓θλεομένη
	n	ᾱ̓θλέον				ᾱ̓θλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ᾱ̓θλῶ, ᾱ̓θλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾱ̓θλῶ	ᾱ̓θλεῖς	ᾱ̓θλεῖ	ᾱ̓θλεῖτον	ᾱ̓θλεῖτον	ᾱ̓θλοῦμεν	ᾱ̓θλεῖτε	ᾱ̓θλοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ᾱ̓θλῶ	ᾱ̓θλῇς	ᾱ̓θλῇ	ᾱ̓θλῆτον	ᾱ̓θλῆτον	ᾱ̓θλῶμεν	ᾱ̓θλῆτε	ᾱ̓θλῶσῐ(ν)
	optative	ᾱ̓θλοίην, ᾱ̓θλοῖμῐ	ᾱ̓θλοίης, ᾱ̓θλοῖς	ᾱ̓θλοίη, ᾱ̓θλοῖ	ᾱ̓θλοῖτον, ᾱ̓θλοίητον	ᾱ̓θλοίτην, ᾱ̓θλοιήτην	ᾱ̓θλοῖμεν, ᾱ̓θλοίημεν	ᾱ̓θλοῖτε, ᾱ̓θλοίητε	ᾱ̓θλοῖεν, ᾱ̓θλοίησᾰν
	imperative		ᾱ̓́θλει	ᾱ̓θλείτω	ᾱ̓θλεῖτον	ᾱ̓θλείτων		ᾱ̓θλεῖτε	ᾱ̓θλούντων
middle/ passive	indicative	ᾱ̓θλοῦμαι	ᾱ̓θλεῖ, ᾱ̓θλῇ	ᾱ̓θλεῖται	ᾱ̓θλεῖσθον	ᾱ̓θλεῖσθον	ᾱ̓θλούμεθᾰ	ᾱ̓θλεῖσθε	ᾱ̓θλοῦνται
	subjunctive	ᾱ̓θλῶμαι	ᾱ̓θλῇ	ᾱ̓θλῆται	ᾱ̓θλῆσθον	ᾱ̓θλῆσθον	ᾱ̓θλώμεθᾰ	ᾱ̓θλῆσθε	ᾱ̓θλῶνται
	optative	ᾱ̓θλοίμην	ᾱ̓θλοῖο	ᾱ̓θλοῖτο	ᾱ̓θλοῖσθον	ᾱ̓θλοίσθην	ᾱ̓θλοίμεθᾰ	ᾱ̓θλοῖσθε	ᾱ̓θλοῖντο
	imperative		ᾱ̓θλοῦ	ᾱ̓θλείσθω	ᾱ̓θλεῖσθον	ᾱ̓θλείσθων		ᾱ̓θλεῖσθε	ᾱ̓θλείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾱ̓θλεῖν				ᾱ̓θλεῖσθαι
participle	m	ᾱ̓θλῶν				ᾱ̓θλούμενος
	f	ᾱ̓θλοῦσᾰ				ᾱ̓θλουμένη
	n	ᾱ̓θλοῦν				ᾱ̓θλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἤθλεον, ἤθλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤθλεον	ἤθλεες	ἤθλεε(ν)	ἤθλεετον	ἤθλεέτην	ἤθλεομεν	ἤθλεετε	ἤθλεον
middle/ passive	indicative	ἤθλεόμην	ἤθλεου	ἤθλεετο	ἤθλεεσθον	ἤθλεέσθην	ἤθλεόμεθᾰ	ἤθλεεσθε	ἤθλεοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἤθλουν, ἤθλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤθλουν	ἤθλεις	ἤθλει	ἤθλεῖτον	ἤθλείτην	ἤθλοῦμεν	ἤθλεῖτε	ἤθλουν
middle/ passive	indicative	ἤθλούμην	ἤθλοῦ	ἤθλεῖτο	ἤθλεῖσθον	ἤθλείσθην	ἤθλούμεθᾰ	ἤθλεῖσθε	ἤθλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἀέθλεον, ἀεθλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀέθλεον	ἀέθλεες	ἀέθλεε(ν)	ἀεθλέετον	ἀεθλεέτην	ἀεθλέομεν	ἀεθλέετε	ἀέθλεον
middle/ passive	indicative	ἀεθλεόμην	ἀεθλέου	ἀεθλέετο	ἀεθλέεσθον	ἀεθλεέσθην	ἀεθλεόμεθᾰ	ἀεθλέεσθε	ἀεθλέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἀέθλευν, ἀεθλεύμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀέθλευν	ἀέθλεις	ἀέθλει	ἀεθλεῖτον	ἀεθλείτην	ἀεθλεῦμεν	ἀεθλεῖτε	ἀέθλευν
middle/ passive	indicative	ἀεθλεύμην	ἀεθλεῦ	ἀεθλεῖτο	ἀεθλεῖσθον	ἀεθλείσθην	ἀεθλεύμεθᾰ	ἀεθλεῖσθε	ἀεθλεῦντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾱ̓θλήσω, ᾱ̓θλήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾱ̓θλήσω	ᾱ̓θλήσεις	ᾱ̓θλήσει	ᾱ̓θλήσετον	ᾱ̓θλήσετον	ᾱ̓θλήσομεν	ᾱ̓θλήσετε	ᾱ̓θλήσουσῐ(ν)
active	optative	ᾱ̓θλήσοιμῐ	ᾱ̓θλήσοις	ᾱ̓θλήσοι	ᾱ̓θλήσοιτον	ᾱ̓θλησοίτην	ᾱ̓θλήσοιμεν	ᾱ̓θλήσοιτε	ᾱ̓θλήσοιεν
middle	indicative	ᾱ̓θλήσομαι	ᾱ̓θλήσῃ, ᾱ̓θλήσει	ᾱ̓θλήσεται	ᾱ̓θλήσεσθον	ᾱ̓θλήσεσθον	ᾱ̓θλησόμεθᾰ	ᾱ̓θλήσεσθε	ᾱ̓θλήσονται
middle	optative	ᾱ̓θλησοίμην	ᾱ̓θλήσοιο	ᾱ̓θλήσοιτο	ᾱ̓θλήσοισθον	ᾱ̓θλησοίσθην	ᾱ̓θλησοίμεθᾰ	ᾱ̓θλήσοισθε	ᾱ̓θλήσοιντο
		active			middle
infinitive		ᾱ̓θλήσειν			ᾱ̓θλήσεσθαι
participle	m	ᾱ̓θλήσων			ᾱ̓θλησόμενος
	f	ᾱ̓θλήσουσᾰ			ᾱ̓θλησομένη
	n	ᾱ̓θλῆσον			ᾱ̓θλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἤθλησᾰ, ἠθλησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤθλησᾰ	ἤθλησᾰς	ἤθλησε(ν)	ἠθλήσᾰτον	ἠθλησᾰ́την	ἠθλήσᾰμεν	ἠθλήσᾰτε	ἤθλησᾰν
	subjunctive	ᾱ̓θλήσω	ᾱ̓θλήσῃς	ᾱ̓θλήσῃ	ᾱ̓θλήσητον	ᾱ̓θλήσητον	ᾱ̓θλήσωμεν	ᾱ̓θλήσητε	ᾱ̓θλήσωσῐ(ν)
	optative	ᾱ̓θλήσαιμῐ	ᾱ̓θλήσειᾰς, ᾱ̓θλήσαις	ᾱ̓θλήσειε(ν), ᾱ̓θλήσαι	ᾱ̓θλήσαιτον	ᾱ̓θλησαίτην	ᾱ̓θλήσαιμεν	ᾱ̓θλήσαιτε	ᾱ̓θλήσειᾰν, ᾱ̓θλήσαιεν
	imperative		ᾱ̓́θλησον	ᾱ̓θλησᾰ́τω	ᾱ̓θλήσᾰτον	ᾱ̓θλησᾰ́των		ᾱ̓θλήσᾰτε	ᾱ̓θλησᾰ́ντων
middle	indicative	ἠθλησᾰ́μην	ἠθλήσω	ἠθλήσᾰτο	ἠθλήσᾰσθον	ἠθλησᾰ́σθην	ἠθλησᾰ́μεθᾰ	ἠθλήσᾰσθε	ἠθλήσᾰντο
	subjunctive	ᾱ̓θλήσωμαι	ᾱ̓θλήσῃ	ᾱ̓θλήσηται	ᾱ̓θλήσησθον	ᾱ̓θλήσησθον	ᾱ̓θλησώμεθᾰ	ᾱ̓θλήσησθε	ᾱ̓θλήσωνται
	optative	ᾱ̓θλησαίμην	ᾱ̓θλήσαιο	ᾱ̓θλήσαιτο	ᾱ̓θλήσαισθον	ᾱ̓θλησαίσθην	ᾱ̓θλησαίμεθᾰ	ᾱ̓θλήσαισθε	ᾱ̓θλήσαιντο
	imperative		ᾱ̓́θλησαι	ᾱ̓θλησᾰ́σθω	ᾱ̓θλήσᾰσθον	ᾱ̓θλησᾰ́σθων		ᾱ̓θλήσᾰσθε	ᾱ̓θλησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ᾱ̓θλῆσαι			ᾱ̓θλήσᾰσθαι
participle	m	ᾱ̓θλήσᾱς			ᾱ̓θλησᾰ́μενος
	f	ᾱ̓θλήσᾱσᾰ			ᾱ̓θλησᾰμένη
	n	ᾱ̓θλῆσᾰν			ᾱ̓θλησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἤθληκᾰ, ἤθλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤθληκᾰ	ἤθληκᾰς	ἤθληκε(ν)	ἠθλήκᾰτον	ἠθλήκᾰτον	ἠθλήκᾰμεν	ἠθλήκᾰτε	ἠθλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠθλήκω	ἠθλήκῃς	ἠθλήκῃ	ἠθλήκητον	ἠθλήκητον	ἠθλήκωμεν	ἠθλήκητε	ἠθλήκωσῐ(ν)
	optative	ἠθλήκοιμῐ, ἠθληκοίην	ἠθλήκοις, ἠθληκοίης	ἠθλήκοι, ἠθληκοίη	ἠθλήκοιτον	ἠθληκοίτην	ἠθλήκοιμεν	ἠθλήκοιτε	ἠθλήκοιεν
	imperative		ἤθληκε	ἠθληκέτω	ἠθλήκετον	ἠθληκέτων		ἠθλήκετε	ἠθληκόντων
middle/ passive	indicative	ἤθλημαι	ἤθλησαι	ἤθληται	ἤθλησθον	ἤθλησθον	ἠθλήμεθᾰ	ἤθλησθε	ἤθληνται
	subjunctive	ἠθλημένος ὦ	ἠθλημένος ᾖς	ἠθλημένος ᾖ	ἠθλημένω ἦτον	ἠθλημένω ἦτον	ἠθλημένοι ὦμεν	ἠθλημένοι ἦτε	ἠθλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠθλημένος εἴην	ἠθλημένος εἴης	ἠθλημένος εἴη	ἠθλημένοι εἴητον/εἶτον	ἠθλημένω εἰήτην/εἴτην	ἠθλημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠθλημένοι εἴητε/εἶτε	ἠθλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἤθλησο	ἠθλήσθω	ἤθλησθον	ἠθλήσθων		ἤθλησθε	ἠθλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠθληκέναι				ἤθλησθαι
participle	m	ἠθληκώς				ἠθλημένος
	f	ἠθληκυῖᾰ				ἠθλημένη
	n	ἠθληκός				ἠθλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ᾱ̓́θλημα ‎(ā́thlēma)
ᾱ̓́θλησις ‎(ā́thlēsis)
ᾱ̓θλητήρ ‎(āthlētḗr)
ᾱ̓θλητής ‎(āthlētḗs)

Related terms

ἀεθλεύω ‎(aethleúō), ᾱ̓θλεύω ‎(āthleúō)

References

ἀθλέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἀθλέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ἀθλέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«ἀθλέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«ἀθλέω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“G118”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Etymology

From ἆθλος ‎(âthlos, “contest, struggle”) or ἆθλον ‎(âthlon, “prize, contest”) +‎ -έω ‎(-éō, “verbal suffix”). In the Attic form ᾱ̓θλῶ ‎(āthlô), αε ‎(ae) is contracted to ᾱ ‎(ā).

Pronunciation

5th BC Attic: IPA: /aː.tʰlé.ɔː/
1st BC Egyptian: IPA: /a.ˈtʰlɛ.o/
4th AD Koine: IPA: /a.ˈθle.o/
10th AD Byzantine: IPA: /a.ˈθle.o/
15th AD Constantinopolitan: IPA: /a.ˈθle.o/

Definify.com

Definition 2024

ἀθλέω

ἀθλέω

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results