Thai

Noun

ขุนนาง • ‎(kǔn-naang)

1. (historical) public officer.

Usage notes

• Under the Thai feudal system, all public officers held noble ranks. Thus, the term can also be used to refer to members of nobility.
• The Thai nobility was ordered to be abolished in 1942 as the constitution prohibited discrimination, but it remained in place until 1969.

Derived terms

Synonyms

See also

• (noble ranks) บรรดาศักดิ์ ‎(ban-daa-sàk); สมเด็จเจ้าพระยา ‎(sǒm-dèt-jâao-prá-yaa), เจ้าพระยา ‎(jâao-prá-yaa), พระยา ‎(prá-yaa), พระ ‎(prá), หลวง ‎(lǔuang), ขุน ‎(kǔn), หมื่น ‎(mʉ̀ʉn), พัน ‎(pan), นาย ‎(naai) ^{(Category: Thai noble ranks)}