Thai

Alternative forms

• ประดาศักดิ์

Noun

บรรดาศักดิ์ • ‎(ban-daa-sàk)

1. noble rank.

Usage notes

• In Thailand, noble ranks are given to royal persons, government officers, and priests.
• Noble ranks given to royal persons in charge of กรม ‎(grom) are (from highest to lowest):
  • กรมพระยา
  • กรมพระ
  • กรมหลวง
  • กรมขุน
  • กรมหมื่น
• Noble ranks for government officers were (from highest to lowest):
  • สมเด็จเจ้าพระยา ‎(sǒm-dèt-jâao-prá-yaa)
  • เจ้าพระยา ‎(jâao-prá-yaa)
  • พระยา ‎(prá-yaa)
  • พระ ‎(prá)
  • หลวง ‎(lǔuang)
  • ขุน ‎(kǔn)
  • หมื่น ‎(mʉ̀ʉn)
  • พัน ‎(pan)
  • นาย ‎(naai)
• Noble ranks for government officers in the royal harem were (from highest to lowest):
  • เจ้าคุณ
  • ท้าว ‎(táao)
• For noble ranks given to priests, see สมณศักดิ์ ‎(sà-má-ná-sàk).
• Every noble rank is accompanied by a noble title, called ราชทินนาม ‎(râat-chá-tin-ná-naam). These titles are chiefly bureaucratic. For example, every minister of defence was titled มหาเสนา ‎(má-hǎa-sěe-naa), every minister of interior was titled จักรี ‎(jàk-grii), every minister of agriculture was titled พลเทพ ‎(pon-lá-têep), etc. If an officer titled มหาเสนา ‎(má-hǎa-sěe-naa) held the rank of พระยา ‎(prá-yaa), he would be styled พระยามหาเสนา (prá-yaa má-hǎa-sěe-naa), or if his rank was เจ้าพระยา ‎(jâao-prá-yaa), his style would then be เจ้าพระยามหาเสนา (jâao-prá-yaa má-hǎa-sěe-naa), etc.
• Persons sharing the same noble title are distinguished by their personal names, often written in parentheses. This form of writing is observed in modern formal documents. Examples: