Definify.com

Definition 2024


नीड

नीड

Sanskrit

Noun

नीड (nīḍá) m, n

  1. any place for settling down, resting-place, abode
  2. a bird's nest
  3. the interior or seat of a carriage
  4. place, spot

Declension

Masculine a-stem declension of नीड
Nom. sg. नीडः (nīḍaḥ)
Gen. sg. नीडस्य (nīḍasya)
Singular Dual Plural
Nominative नीडः (nīḍaḥ) नीडौ (nīḍau) नीडाः (nīḍāḥ)
Vocative नीड (nīḍa) नीडौ (nīḍau) नीडाः (nīḍāḥ)
Accusative नीडम् (nīḍam) नीडौ (nīḍau) नीडान् (nīḍān)
Instrumental नीडेन (nīḍena) नीडाभ्याम् (nīḍābhyām) नीडैः (nīḍaiḥ)
Dative नीडाय (nīḍāya) नीडाभ्याम् (nīḍābhyām) नीडेभ्यः (nīḍebhyaḥ)
Ablative नीडात् (nīḍāt) नीडाभ्याम् (nīḍābhyām) नीडेभ्यः (nīḍebhyaḥ)
Genitive नीडस्य (nīḍasya) नीडयोः (nīḍayoḥ) नीडानाम् (nīḍānām)
Locative नीडे (nīḍe) नीडयोः (nīḍayoḥ) नीडेषु (nīḍeṣu)
Neuter a-stem declension of नीड
Nom. sg. नीडम् (nīḍam)
Gen. sg. नीडस्य (nīḍasya)
Singular Dual Plural
Nominative नीडम् (nīḍam) नीडे (nīḍe) नीडानि (nīḍāni)
Vocative नीड (nīḍa) नीडे (nīḍe) नीडानि (nīḍāni)
Accusative नीडम् (nīḍam) नीडे (nīḍe) नीडानि (nīḍāni)
Instrumental नीडेन (nīḍena) नीडाभ्याम् (nīḍābhyām) नीडैः (nīḍaiḥ)
Dative नीडा (nīḍā) नीडाभ्याम् (nīḍābhyām) नीडेभ्यः (nīḍebhyaḥ)
Ablative नीडात् (nīḍāt) नीडाभ्याम् (nīḍābhyām) नीडेभ्यः (nīḍebhyaḥ)
Genitive नीडस्य (nīḍasya) नीडयोः (nīḍayoḥ) नीडानाम् (nīḍānām)
Locative नीडे (nīḍe) नीडयोः (nīḍayoḥ) नीडेषु (nīḍeṣu)

References

  • Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0565