Definify.com

Definition 2024

द्रु

द्रु

See also: दूर and देर

Sanskrit

Noun

द्रु • ‎(drú) m, n

wood or any wooden implement (as a cup, an oar etc.)
a tree or branch (masculine only)

Declension

Masculine u-stem declension of द्रु
Nom. sg.	द्रुः ‎(druḥ)
Gen. sg.	द्रोः ‎(droḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	द्रुः ‎(druḥ)	द्रू ‎(drū)	द्रवः ‎(dravaḥ)
Vocative	द्रो ‎(dro)	द्रू ‎(drū)	द्रवः ‎(dravaḥ)
Accusative	द्रुम् ‎(drum)	द्रू ‎(drū)	द्रून् ‎(drūn)
Instrumental	द्रुणा ‎(druṇā)	द्रुभ्याम् ‎(drubhyām)	द्रुभिः ‎(drubhiḥ)
Dative	द्रवे ‎(drave)	द्रुभ्याम् ‎(drubhyām)	द्रुभ्यः ‎(drubhyaḥ)
Ablative	द्रोः ‎(droḥ)	द्रुभ्याम् ‎(drubhyām)	द्रुभ्यः ‎(drubhyaḥ)
Genitive	द्रोः ‎(droḥ)	द्र्वोः ‎(drvoḥ)	द्रूणाम् ‎(drūṇām)
Locative	द्रौ ‎(drau)	द्र्वोः ‎(drvoḥ)	द्रुषु ‎(druṣu)

Neuter u-stem declension of द्रु
Nom. sg.	द्रु ‎(dru)
Gen. sg.	द्रुणः ‎(druṇaḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	द्रु ‎(dru)	द्रुणी ‎(druṇī)	द्रूणि ‎(drūṇi)
Vocative	द्रु ‎(dru)	द्रुणी ‎(druṇī)	द्रूणि ‎(drūṇi)
Accusative	द्रु ‎(dru)	द्रुणी ‎(druṇī)	द्रूणि ‎(drūṇi)
Instrumental	द्रुणा ‎(druṇā)	द्रुभ्याम् ‎(drubhyām)	द्रुभिः ‎(drubhiḥ)
Dative	द्रुणे ‎(druṇe)	द्रुभ्याम् ‎(drubhyām)	द्रुभ्यः ‎(drubhyaḥ)
Ablative	द्रुणः ‎(druṇaḥ)	द्रुभ्याम् ‎(drubhyām)	द्रुभ्यः ‎(drubhyaḥ)
Genitive	द्रुणः ‎(druṇaḥ)	द्रुणोः ‎(druṇoḥ)	द्रूणाम् ‎(drūṇām)
Locative	द्रुणि ‎(druṇi)	द्रुणोः ‎(druṇoḥ)	द्रुषु ‎(druṣu)

References

Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0502