Definition 2024
քաւել
քաւել
Old Armenian
Verb
քաւել • (kʿawel)
- infinitive of քաւեմ (kʿawem)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
քաւել (kʿawel)
|
| genitive |
քաւելոյ (kʿaweloy)
|
| dative |
քաւելոյ (kʿaweloy)
|
| accusative |
քաւել (kʿawel)
|
| ablative |
քաւելոյ (kʿaweloy)
|
| instrumental |
քաւելով (kʿawelov)
|
| locative |
քաւել (kʿawel)
|
