Definify.com
Definition 2024
տեւեմ
տեւեմ
Old Armenian
Verb
տեւեմ • (tewem) (aorist indicative տեւեցի)
- (intransitive) to last, to persevere, to continue
- տեւել ի մարմնի ― tewel i marmni ― to live, to subsist
- (intransitive) to endure, to support, to bear
- ժուժկալեալ տեւէր չարչարանաց ― žužkaleal tewēr čʿarčʿaranacʿ ― he patiently suffered the tortures
Conjugation
active
| infinitive | տեւել (tewel) | participle | տեւեցեալ, տեւեալ (tewecʿeal, teweal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | տեւեց- (tewecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | տեւեմ (tewem) | տեւես (tewes) | տեւէ (tewē) | տեւեմք (tewemkʿ) | տեւէք (tewēkʿ) | տեւեն (tewen) | |
| imperfect | տեւէի, տեւեի* (tewēi, tewei*) | տեւէիր, տեւեիր* (tewēir, teweir*) | տեւէր (tewēr) | տեւէաք, տեւեաք* (tewēakʿ, teweakʿ*) | տեւէիք, տեւեիք* (tewēikʿ, teweikʿ*) | տեւէին, տեւեին* (tewēin, tewein*) | |
| aorist | տեւեցի (tewecʿi) | տեւեցեր (tewecʿer) | տեւեաց (teweacʿ) | տեւեցաք (tewecʿakʿ) | տեւեցէք, տեւեցիք (tewecʿēkʿ, tewecʿikʿ) | տեւեցին (tewecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | տեւիցեմ (tewicʿem) | տեւիցես (tewicʿes) | տեւիցէ (tewicʿē) | տեւիցեմք (tewicʿemkʿ) | տեւիցէք (tewicʿēkʿ) | տեւիցեն (tewicʿen) | |
| aorist | տեւեցից (tewecʿicʿ) | տեւեսցես (tewescʿes) | տեւեսցէ (tewescʿē) | տեւեսցուք (tewescʿukʿ) | տեւեսջիք (tewesǰikʿ) | տեւեսցեն (tewescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | տեւեա՛ (teweá) | — | — | տեւեցէ՛ք (tewecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | տեւեսջի՛ր (tewesǰír) | — | — | տեւեսջի՛ք (tewesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ տեւեր (mí tewer) | — | — | մի՛ տեւէք (mí tewēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | տեւել, տեւիլ* (tewel, tewil*) | participle | տեւեցեալ, տեւեալ (tewecʿeal, teweal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | տեւեց- (tewecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | տեւիմ (tewim) | տեւիս (tewis) | տեւի (tewi) | տեւիմք (tewimkʿ) | տեւիք (tewikʿ) | տեւին (tewin) | |
| imperfect | տեւէի (tewēi) | տեւէիր (tewēir) | տեւէր, տեւիւր (tewēr, tewiwr) | տեւէաք (tewēakʿ) | տեւէիք (tewēikʿ) | տեւէին (tewēin) | |
| aorist | տեւեցայ (tewecʿay) | տեւեցար (tewecʿar) | տեւեցաւ (tewecʿaw) | տեւեցաք (tewecʿakʿ) | տեւեցայք (tewecʿaykʿ) | տեւեցան (tewecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | տեւիցիմ (tewicʿim) | տեւիցիս (tewicʿis) | տեւիցի (tewicʿi) | տեւիցիմք (tewicʿimkʿ) | տեւիցիք (tewicʿikʿ) | տեւիցին (tewicʿin) | |
| aorist | տեւեցայց (tewecʿaycʿ) | տեւեսցիս (tewescʿis) | տեւեսցի (tewescʿi) | տեւեսցուք (tewescʿukʿ) | տեւեսջիք (tewesǰikʿ) | տեւեսցին (tewescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | տեւեա՛ց (teweácʿ) | — | — | տեւեցարո՛ւք (tewecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | տեւեսջի՛ր (tewesǰír) | — | — | տեւեսջի՛ք (tewesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ տեւիր (mí tewir) | — | — | մի՛ տեւիք (mí tewikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: տեւել (tewel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “տեւեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy