Definify.com
Definition 2024
վճռեմ
վճռեմ
Old Armenian
Verb
վճռեմ • (včṙem)
- (transitive) to issue a warrant or writ, to sentence, to adjudge, to judge, to declare, to pronounce, to ordain, to condemn
- (transitive) to deliberate, to decide, to resolve, to decree
- (transitive) to enact, to order
Conjugation
active
| infinitive | վճռել (včṙel) | participle | վճռեցեալ, վճռեալ (včṙecʿeal, včṙeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վճռեց- (včṙecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վճռեմ (včṙem) | վճռես (včṙes) | վճռէ (včṙē) | վճռեմք (včṙemkʿ) | վճռէք (včṙēkʿ) | վճռեն (včṙen) | |
| imperfect | վճռէի, վճռեի* (včṙēi, včṙei*) | վճռէիր, վճռեիր* (včṙēir, včṙeir*) | վճռէր (včṙēr) | վճռէաք, վճռեաք* (včṙēakʿ, včṙeakʿ*) | վճռէիք, վճռեիք* (včṙēikʿ, včṙeikʿ*) | վճռէին, վճռեին* (včṙēin, včṙein*) | |
| aorist | վճռեցի (včṙecʿi) | վճռեցեր (včṙecʿer) | վճռեաց (včṙeacʿ) | վճռեցաք (včṙecʿakʿ) | վճռեցէք, վճռեցիք (včṙecʿēkʿ, včṙecʿikʿ) | վճռեցին (včṙecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վճռիցեմ (včṙicʿem) | վճռիցես (včṙicʿes) | վճռիցէ (včṙicʿē) | վճռիցեմք (včṙicʿemkʿ) | վճռիցէք (včṙicʿēkʿ) | վճռիցեն (včṙicʿen) | |
| aorist | վճռեցից (včṙecʿicʿ) | վճռեսցես (včṙescʿes) | վճռեսցէ (včṙescʿē) | վճռեսցուք (včṙescʿukʿ) | վճռեսջիք (včṙesǰikʿ) | վճռեսցեն (včṙescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վճռեա՛ (včṙeá) | — | — | վճռեցէ՛ք (včṙecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | վճռեսջի՛ր (včṙesǰír) | — | — | վճռեսջի՛ք (včṙesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վճռեր (mí včṙer) | — | — | մի՛ վճռէք (mí včṙēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | վճռել, վճռիլ* (včṙel, včṙil*) | participle | վճռեցեալ, վճռեալ (včṙecʿeal, včṙeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վճռեց- (včṙecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վճռիմ (včṙim) | վճռիս (včṙis) | վճռի (včṙi) | վճռիմք (včṙimkʿ) | վճռիք (včṙikʿ) | վճռին (včṙin) | |
| imperfect | վճռէի (včṙēi) | վճռէիր (včṙēir) | վճռէր, վճռիւր (včṙēr, včṙiwr) | վճռէաք (včṙēakʿ) | վճռէիք (včṙēikʿ) | վճռէին (včṙēin) | |
| aorist | վճռեցայ (včṙecʿay) | վճռեցար (včṙecʿar) | վճռեցաւ (včṙecʿaw) | վճռեցաք (včṙecʿakʿ) | վճռեցայք (včṙecʿaykʿ) | վճռեցան (včṙecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վճռիցիմ (včṙicʿim) | վճռիցիս (včṙicʿis) | վճռիցի (včṙicʿi) | վճռիցիմք (včṙicʿimkʿ) | վճռիցիք (včṙicʿikʿ) | վճռիցին (včṙicʿin) | |
| aorist | վճռեցայց (včṙecʿaycʿ) | վճռեսցիս (včṙescʿis) | վճռեսցի (včṙescʿi) | վճռեսցուք (včṙescʿukʿ) | վճռեսջիք (včṙesǰikʿ) | վճռեսցին (včṙescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վճռեա՛ց (včṙeácʿ) | — | — | վճռեցարո՛ւք (včṙecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | վճռեսջի՛ր (včṙesǰír) | — | — | վճռեսջի՛ք (včṙesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վճռիր (mí včṙir) | — | — | մի՛ վճռիք (mí včṙikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: վճռել (včṙel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “վճռեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy