Definify.com

Definition 2024

վկայ

վկայ

Old Armenian

Noun

վկայ • ‎(vkay)

witness, testifier; voucher

Աստուած ինձ վկայ‎ ― Astuac inj vkay ― God is my witness

վկայ լինել‎ ― vkay linel ― to be a witness of, the witnesses of, to be admitted as evidence

վկայ կոչել‎ ― vkay kočʿel ― to summon as witness; to invoke or call on to witness

վկայ առնուլ‎ ― vkay aṙnul ― to take to witness
martyr

Declension

i-type

	singular		plural
nominative	վկայ ‎(vkay)		վկայք ‎(vkaykʿ)
genitive	վկայի ‎(vkayi)		վկայից ‎(vkayicʿ)
dative	վկայի ‎(vkayi)		վկայից ‎(vkayicʿ)
accusative	վկայ ‎(vkay)		վկայս ‎(vkays)
ablative	վկայէ ‎(vkayē)		վկայից ‎(vkayicʿ)
instrumental	վկայիւ ‎(vkayiw)		վկայիւք ‎(vkayiwkʿ)
locative	վկայի ‎(vkayi)		վկայս ‎(vkays)

Synonyms

(martyr): մարտիրոս ‎(martiros)

Derived terms

անվկայ ‎(anvkay)
առվկայեմ ‎(aṙvkayem)
ինքնավկայ ‎(inkʿnavkay)
համավկայ ‎(hamavkay)
նախավկայ ‎(naxavkay)
նախավկայեմ ‎(naxavkayem)
նախավկայութիւն ‎(naxavkayutʿiwn)
նախավկայուհի ‎(naxavkayuhi)

վերավկայեմ ‎(veravkayem)
վկայաբանութիւն ‎(vkayabanutʿiwn)
վկայաբեր ‎(vkayaber)
վկայական ‎(vkayakan)
վկայակից ‎(vkayakicʿ)
վկայակցութիւն ‎(vkayakcʿutʿiwn)
վկայանոց ‎(vkayanocʿ)
վկայասէր ‎(vkayasēr)

վկայարան ‎(vkayaran)
վկայեմ ‎(vkayem)
վկայեցուցանեմ ‎(vkayecʿucʿanem)
վկայութիւն ‎(vkayutʿiwn)
վկայուհի ‎(vkayuhi)
վկայումն ‎(vkayumn)
վկայօրէն ‎(vkayōrēn)

Descendants

Armenian: վկա ‎(vka)

References

Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “վկայ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “վկայ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935