Definify.com
Definition 2024
պատրաստութիւն
պատրաստութիւն
Old Armenian
Noun
պատրաստութիւն • (patrastutʿiwn)
- preparation, preparative, disposition
- պատրաստութեամբ ― patrastutʿeamb ― spontaneously, voluntarily, readily
- furniture, household goods
- train, equipage
- precaution, attention, vigilance
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | պատրաստութիւն (patrastutʿiwn) | պատրաստութիւնք (patrastutʿiwnkʿ) | |
| genitive | պատրաստութեան (patrastutʿean) | պատրաստութեանց (patrastutʿeancʿ) | |
| dative | պատրաստութեան (patrastutʿean) | պատրաստութեանց (patrastutʿeancʿ) | |
| accusative | պատրաստութիւն (patrastutʿiwn) | պատրաստութիւնս (patrastutʿiwns) | |
| ablative | պատրաստութենէ (patrastutʿenē) | պատրաստութեանց (patrastutʿeancʿ) | |
| instrumental | պատրաստութեամբ (patrastutʿeamb) | պատրաստութեամբք (patrastutʿeambkʿ) | |
| locative | պատրաստութեան (patrastutʿean) | պատրաստութիւնս (patrastutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: պատրաստություն (patrastutʿyun) (patrastut’yun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “պատրաստութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy