Definify.com
Definition 2024
ուռենամ
ուռենամ
Old Armenian
Verb
ուռենամ • (uṙenam) (aorist indicative ուռեցայ)
- (post-classical, popular) Alternative form of ուռնում (uṙnum)
Conjugation
mediopassive
infinitive | ուռենալ (uṙenal) | participle | ուռեցեալ (uṙecʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | ուռեց- (uṙecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ուռենամ (uṙenam) | ուռենաս (uṙenas) | ուռենայ (uṙenay) | ուռենամք (uṙenamkʿ) | ուռենայք (uṙenaykʿ) | ուռենան (uṙenan) | |
imperfect | ուռենայի (uṙenayi) | ուռենայիր (uṙenayir) | ուռենայր (uṙenayr) | ուռենայաք (uṙenayakʿ) | ուռենայիք (uṙenayikʿ) | ուռենային (uṙenayin) | |
aorist | ուռեցայ (uṙecʿay) | ուռեցար (uṙecʿar) | ուռեցաւ (uṙecʿaw) | ուռեցաք (uṙecʿakʿ) | ուռեցայք (uṙecʿaykʿ) | ուռեցան (uṙecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ուռենայցիմ (uṙenaycʿim) | ուռենայցիս (uṙenaycʿis) | ուռենայցի (uṙenaycʿi) | ուռենայցիմք (uṙenaycʿimkʿ) | ուռենայցիք (uṙenaycʿikʿ) | ուռենայցին (uṙenaycʿin) | |
aorist | ուռեցայց (uṙecʿaycʿ) | ուռեսցիս (uṙescʿis) | ուռեսցի (uṙescʿi) | ուռեսցուք (uṙescʿukʿ) | ուռեսջիք (uṙesǰikʿ) | ուռեսցին (uṙescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ուռեցի՛ր (uṙecʿír) | — | — | ուռեցարո՛ւք (uṙecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | ուռեսջի՛ր (uṙesǰír) | — | — | ուռեսջի՛ք (uṙesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ ուռենար (mí uṙenar) | — | — | մի՛ ուռենայք (mí uṙenaykʿ) | — |