Definify.com
Definition 2024
ունայն
ունայն
Armenian
Adjective
ունայն • (unayn) (superlative ամենաունայն)
Declension
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | ունայն (unayn) | ունայններ (unaynner) | ||
| dative | ունայնի (unayni) | ունայնների (unaynneri) | ||
| ablative | ունայնից (unaynicʿ) | ունայններից (unaynnericʿ) | ||
| instrumental | ունայնով (unaynov) | ունայններով (unaynnerov) | ||
| locative | ունայնում (unaynum) | ունայններում (unaynnerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | ունայնը/ունայնն (unaynə/unaynn) | ունայնները/ունայններն (unaynnerə/unaynnern) | ||
| dative | ունայնին (unaynin) | ունայններին (unaynnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ունայնս (unayns) | ունայններս (unaynners) | ||
| dative | ունայնիս (unaynis) | ունայններիս (unaynneris) | ||
| ablative | ունայնիցս (unaynicʿs) | ունայններիցս (unaynnericʿs) | ||
| instrumental | ունայնովս (unaynovs) | ունայններովս (unaynnerovs) | ||
| locative | ունայնումս (unaynums) | ունայններումս (unaynnerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ունայնդ (unaynd) | ունայններդ (unaynnerd) | ||
| dative | ունայնիդ (unaynid) | ունայններիդ (unaynnerid) | ||
| ablative | ունայնիցդ (unaynicʿd) | ունայններիցդ (unaynnericʿd) | ||
| instrumental | ունայնովդ (unaynovd) | ունայններովդ (unaynnerovd) | ||
| locative | ունայնումդ (unaynumd) | ունայններումդ (unaynnerumd) | ||
Adverb
ունայն • (unayn)
Old Armenian
Etymology
From Proto-Indo-European *un- + -այն (-ayn). Cognates include Sanskrit ऊन (ūná, “wanting, deficient, defective”), Persian ونگ (vang, “empty”), Ancient Greek εὖνις (eûnis, “bereft”), Latin vanus and English want.
Adjective
ունայն • (unayn)
Declension
o-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ունայն (unayn) | ունայնք (unaynkʿ) | |
| genitive | ունայնոյ (unaynoy) | ունայնոց (unaynocʿ) | |
| dative | ունայնոյ (unaynoy) | ունայնոց (unaynocʿ) | |
| accusative | ունայն (unayn) | ունայնս (unayns) | |
| ablative | ունայնոյ (unaynoy) | ունայնոց (unaynocʿ) | |
| instrumental | ունայնով (unaynov) | ունայնովք (unaynovkʿ) | |
| locative | ունայն (unayn) | ունայնս (unayns) |
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ունայն (unayn) | ունայնք (unaynkʿ) | |
| genitive | ունայնի (unayni) | ունայնից (unaynicʿ) | |
| dative | ունայնի (unayni) | ունայնից (unaynicʿ) | |
| accusative | ունայն (unayn) | ունայնս (unayns) | |
| ablative | ունայնէ (unaynē) | ունայնից (unaynicʿ) | |
| instrumental | ունայնիւ (unayniw) | ունայնիւք (unayniwkʿ) | |
| locative | ունայնի (unayni) | ունայնս (unayns) |
Adverb
ունայն • (unayn)
Derived terms
Terms derived from ունայն (unayn)
|
|
|
Descendants
- Armenian: ունայն (unayn)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ունայն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “ունայն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ունայն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935