Definify.com
Definition 2024
նաւաստեմ
նաւաստեմ
Old Armenian
Verb
նաւաստեմ • (nawastem) (aorist indicative նաւաստեցի)
- (transitive) to steer a ship
Conjugation
active
infinitive | նաւաստել (nawastel) | participle | նաւաստեցեալ, նաւաստեալ (nawastecʿeal, nawasteal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | նաւաստեց- (nawastecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | նաւաստեմ (nawastem) | նաւաստես (nawastes) | նաւաստէ (nawastē) | նաւաստեմք (nawastemkʿ) | նաւաստէք (nawastēkʿ) | նաւաստեն (nawasten) | |
imperfect | նաւաստէի, նաւաստեի* (nawastēi, nawastei*) | նաւաստէիր, նաւաստեիր* (nawastēir, nawasteir*) | նաւաստէր (nawastēr) | նաւաստէաք, նաւաստեաք* (nawastēakʿ, nawasteakʿ*) | նաւաստէիք, նաւաստեիք* (nawastēikʿ, nawasteikʿ*) | նաւաստէին, նաւաստեին* (nawastēin, nawastein*) | |
aorist | նաւաստեցի (nawastecʿi) | նաւաստեցեր (nawastecʿer) | նաւաստեաց (nawasteacʿ) | նաւաստեցաք (nawastecʿakʿ) | նաւաստեցէք, նաւաստեցիք (nawastecʿēkʿ, nawastecʿikʿ) | նաւաստեցին (nawastecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | նաւաստիցեմ (nawasticʿem) | նաւաստիցես (nawasticʿes) | նաւաստիցէ (nawasticʿē) | նաւաստիցեմք (nawasticʿemkʿ) | նաւաստիցէք (nawasticʿēkʿ) | նաւաստիցեն (nawasticʿen) | |
aorist | նաւաստեցից (nawastecʿicʿ) | նաւաստեսցես (nawastescʿes) | նաւաստեսցէ (nawastescʿē) | նաւաստեսցուք (nawastescʿukʿ) | նաւաստեսջիք (nawastesǰikʿ) | նաւաստեսցեն (nawastescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | նաւաստեա՛ (nawasteá) | — | — | նաւաստեցէ՛ք (nawastecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | նաւաստեսջի՛ր (nawastesǰír) | — | — | նաւաստեսջի՛ք (nawastesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ նաւաստեր (mí nawaster) | — | — | մի՛ նաւաստէք (mí nawastēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | նաւաստել, նաւաստիլ* (nawastel, nawastil*) | participle | նաւաստեցեալ, նաւաստեալ (nawastecʿeal, nawasteal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | նաւաստեց- (nawastecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | նաւաստիմ (nawastim) | նաւաստիս (nawastis) | նաւաստի (nawasti) | նաւաստիմք (nawastimkʿ) | նաւաստիք (nawastikʿ) | նաւաստին (nawastin) | |
imperfect | նաւաստէի (nawastēi) | նաւաստէիր (nawastēir) | նաւաստէր, նաւաստիւր (nawastēr, nawastiwr) | նաւաստէաք (nawastēakʿ) | նաւաստէիք (nawastēikʿ) | նաւաստէին (nawastēin) | |
aorist | նաւաստեցայ (nawastecʿay) | նաւաստեցար (nawastecʿar) | նաւաստեցաւ (nawastecʿaw) | նաւաստեցաք (nawastecʿakʿ) | նաւաստեցայք (nawastecʿaykʿ) | նաւաստեցան (nawastecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | նաւաստիցիմ (nawasticʿim) | նաւաստիցիս (nawasticʿis) | նաւաստիցի (nawasticʿi) | նաւաստիցիմք (nawasticʿimkʿ) | նաւաստիցիք (nawasticʿikʿ) | նաւաստիցին (nawasticʿin) | |
aorist | նաւաստեցայց (nawastecʿaycʿ) | նաւաստեսցիս (nawastescʿis) | նաւաստեսցի (nawastescʿi) | նաւաստեսցուք (nawastescʿukʿ) | նաւաստեսջիք (nawastesǰikʿ) | նաւաստեսցին (nawastescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | նաւաստեա՛ց (nawasteácʿ) | — | — | նաւաստեցարո՛ւք (nawastecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | նաւաստեսջի՛ր (nawastesǰír) | — | — | նաւաստեսջի՛ք (nawastesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ նաւաստիր (mí nawastir) | — | — | մի՛ նաւաստիք (mí nawastikʿ) | — | |
*post-classical |
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “նաւաստեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy