Definify.com
Definition 2024
նախատեմ
նախատեմ
Old Armenian
Verb
նախատեմ • (naxatem) (aorist indicative նախատեցի)
- (transitive) to insult, to injure, to offend, to outrage, to abuse, to load with injuries
- (transitive) to reproach, to blame, to censure
Conjugation
active
| infinitive | նախատել (naxatel) | participle | նախատեցեալ, նախատեալ (naxatecʿeal, naxateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | նախատեց- (naxatecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նախատեմ (naxatem) | նախատես (naxates) | նախատէ (naxatē) | նախատեմք (naxatemkʿ) | նախատէք (naxatēkʿ) | նախատեն (naxaten) | |
| imperfect | նախատէի, նախատեի* (naxatēi, naxatei*) | նախատէիր, նախատեիր* (naxatēir, naxateir*) | նախատէր (naxatēr) | նախատէաք, նախատեաք* (naxatēakʿ, naxateakʿ*) | նախատէիք, նախատեիք* (naxatēikʿ, naxateikʿ*) | նախատէին, նախատեին* (naxatēin, naxatein*) | |
| aorist | նախատեցի (naxatecʿi) | նախատեցեր (naxatecʿer) | նախատեաց (naxateacʿ) | նախատեցաք (naxatecʿakʿ) | նախատեցէք, նախատեցիք (naxatecʿēkʿ, naxatecʿikʿ) | նախատեցին (naxatecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նախատիցեմ (naxaticʿem) | նախատիցես (naxaticʿes) | նախատիցէ (naxaticʿē) | նախատիցեմք (naxaticʿemkʿ) | նախատիցէք (naxaticʿēkʿ) | նախատիցեն (naxaticʿen) | |
| aorist | նախատեցից (naxatecʿicʿ) | նախատեսցես (naxatescʿes) | նախատեսցէ (naxatescʿē) | նախատեսցուք (naxatescʿukʿ) | նախատեսջիք (naxatesǰikʿ) | նախատեսցեն (naxatescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | նախատեա՛ (naxateá) | — | — | նախատեցէ՛ք (naxatecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | նախատեսջի՛ր (naxatesǰír) | — | — | նախատեսջի՛ք (naxatesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ նախատեր (mí naxater) | — | — | մի՛ նախատէք (mí naxatēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | նախատել, նախատիլ* (naxatel, naxatil*) | participle | նախատեցեալ, նախատեալ (naxatecʿeal, naxateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | նախատեց- (naxatecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նախատիմ (naxatim) | նախատիս (naxatis) | նախատի (naxati) | նախատիմք (naxatimkʿ) | նախատիք (naxatikʿ) | նախատին (naxatin) | |
| imperfect | նախատէի (naxatēi) | նախատէիր (naxatēir) | նախատէր, նախատիւր (naxatēr, naxatiwr) | նախատէաք (naxatēakʿ) | նախատէիք (naxatēikʿ) | նախատէին (naxatēin) | |
| aorist | նախատեցայ (naxatecʿay) | նախատեցար (naxatecʿar) | նախատեցաւ (naxatecʿaw) | նախատեցաք (naxatecʿakʿ) | նախատեցայք (naxatecʿaykʿ) | նախատեցան (naxatecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նախատիցիմ (naxaticʿim) | նախատիցիս (naxaticʿis) | նախատիցի (naxaticʿi) | նախատիցիմք (naxaticʿimkʿ) | նախատիցիք (naxaticʿikʿ) | նախատիցին (naxaticʿin) | |
| aorist | նախատեցայց (naxatecʿaycʿ) | նախատեսցիս (naxatescʿis) | նախատեսցի (naxatescʿi) | նախատեսցուք (naxatescʿukʿ) | նախատեսջիք (naxatesǰikʿ) | նախատեսցին (naxatescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | նախատեա՛ց (naxateácʿ) | — | — | նախատեցարո՛ւք (naxatecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | նախատեսջի՛ր (naxatesǰír) | — | — | նախատեսջի՛ք (naxatesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ նախատիր (mí naxatir) | — | — | մի՛ նախատիք (mí naxatikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: նախատել (naxatel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “նախատեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy