Definition 2024
յատել
յատել
Old Armenian
Verb
յատել • (yatel)
- infinitive of յատեմ (yatem)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
յատել (yatel)
|
| genitive |
յատելոյ (yateloy)
|
| dative |
յատելոյ (yateloy)
|
| accusative |
յատել (yatel)
|
| ablative |
յատելոյ (yateloy)
|
| instrumental |
յատելով (yatelov)
|
| locative |
յատել (yatel)
|
