Definition 2024
յատանել
յատանել
Old Armenian
Verb
յատանել • (yatanel)
- infinitive of յատանեմ (yatanem)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
յատանել (yatanel)
|
| genitive |
յատանելոյ (yataneloy)
|
| dative |
յատանելոյ (yataneloy)
|
| accusative |
յատանել (yatanel)
|
| ablative |
յատանելոյ (yataneloy)
|
| instrumental |
յատանելով (yatanelov)
|
| locative |
յատանել (yatanel)
|
