Definify.com
Definition 2024
մարգարէութիւն
մարգարէութիւն
Old Armenian
Noun
մարգարէութիւն • (margarēutʿiwn)
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | մարգարէութիւն (margarēutʿiwn) | մարգարէութիւնք (margarēutʿiwnkʿ) | |
| genitive | մարգարէութեան (margarēutʿean) | մարգարէութեանց (margarēutʿeancʿ) | |
| dative | մարգարէութեան (margarēutʿean) | մարգարէութեանց (margarēutʿeancʿ) | |
| accusative | մարգարէութիւն (margarēutʿiwn) | մարգարէութիւնս (margarēutʿiwns) | |
| ablative | մարգարէութենէ (margarēutʿenē) | մարգարէութեանց (margarēutʿeancʿ) | |
| instrumental | մարգարէութեամբ (margarēutʿeamb) | մարգարէութեամբք (margarēutʿeambkʿ) | |
| locative | մարգարէութեան (margarēutʿean) | մարգարէութիւնս (margarēutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: մարգարեություն (margareutʿyun) (margareut’yun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “մարգարէութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy